ေဗဒင္ဆရာဆိုတာ (၃)

The crisis of today is the joke of tomorrow.
(H. G. Wells)

အင္တာနက္ကေန ကၽြန္ေတာ္စုေဆာင္းထားတဲ့ ေဗဒင္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ဟာသ အတိုအစေလးေတြပါ။ ဖတ္ရင္းေတြး၊ ေတြးရင္းျပံဳးမိေစဖို႔ တင္ဆက္လိုက္တာပါ။

++++++++++++++++++++++++++++++++++++

လူကၽြံေဘာ

တစ္ခ်ိန္တုန္းကေပါ့ အိမ္တစ္အိမ္မွာ လင္မယားနစ္ေယာက္ရယ္၊ မိန္းမလုပ္သူရဲ ့ အေဖနဲ ့အေမရယ္ မိသားစု ေလးဦးေနၾကတယ္။ မိန္းမလုပ္သူက တေန႔ သားေလးတစ္ဦး ေမြးလာေတာ့ သူတို႔က ေရွ႕ျဖစ္ေဟာတ့ဲ ေဗဒင္ဆရာ တစ္ဦးဆီမွာ ကေလးေလးကို ဇာတာဖြဲ႔၊ ႀကီးလာရင္ ဘာျဖစ္မယ္ ညာျဖစ္မယ္ေပါ့ ေမးတာ။ အဲဒီမွာ ေဗဒင္ဆရာက “အင္း... ဒီကေလးဟာ သူ စကားစေျပာတဲ့ အခ်ိန္မွာ လူသံုးေယာက္ရဲ ့ နာမည္ ကို စေျပာလိမ္ ့မယ္။ ဒီနာမည္ ေျပာျပီ မၾကာခင္မွာ အဲဒီ သံုးေယာက္က ေသလိမ့္မယ္” လို႔ ေျပာတယ္။

အဲဒီလိုနဲ႔ ကေလးေလး စကားေျပာတဲ့ အရြယ္ေရာက္ေတာ့ “အဖိုး” ဆိုျပီးစေခၚျပီး သိပ္မၾကာဘူး အဖိုးျဖစ္သူ ေသသြားေရာ။ ဒုတိယ အၾကိမ္က်ေတာ့့ “အဖြား” ဆိုၿပီး ေခၚ ေရာ အဖြားျဖစ္သူလည္း မၾကာပါဘူး၊ ဆံုးေရာ တတိယ အၾကိမ္က်ေတာ့ “အေဖ” လို႔ ေခၚေရာ...။ အဲဒီမွာ အေဖလုပ္တဲ့ သူ က “အင္း... ငါေတာ့ ေသေတာ့မယ္၊ အိမ္မွာလည္း ဘယ္သူမွမရွိဘူး၊ မိန္းမ ကလည္းေစ်းသြားတယ္၊ ဒီအတိုင္းႀကီး ညစ္ညစ္ပတ္ပတ္ေတာ့ မေသနိုင္ဘူး၊ သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္း သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ေသမွပဲ ဆိုျပီး ေရမိုးခ်ိဳး အ၀တ္အစား သပ္သပ္ရပ္ရပ္ဝတ္ သနပ္ခါးေတြဘာေတြ လိမ္းျပီး ကုတင္ေပၚ ဆန္႔ဆန္႔ႀကီး တက္အိပ္ေနတာေပါ့။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ မိန္းမ ျဖစ္သူ ေစ်းက ျပန္ေရာက္လာေတာ့... “ဟဲ့... ေတာ္ကဘာျဖစ္ေနတာလဲ၊ သနပ္ခါးေတြဘာေတြ လိမ္းျပီး ကုတင္ေပၚေတာင္ တက္အိပ္ေနေသးတယ္။ ဟိုဘက္အိမ္က ကိုေအာင္ဘုႀကီး ဆံုးသြားျပီတဲ့ေတာ္... ရွင္ မသိဘူးလား......” တဲ့။ အင္း.... အဲဒီအခါက်မွ ေယာက္်ား လုပ္တဲ့သူက သူမေသလို႔ဘဲ ရယ္ရမလို ဟိုဒင္းမဟုတ္လို႔ဘဲ ငိုရမလို....။

++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ဆရာမတြက္မိဘူးလား

ေဗဒင္ဆရာ “ေဟ့.. ခင္ဗ်ား ပိုက္ဆံမရွင္းရေသးဘူး”

ေဗဒင္ေမးသူ “ကြ်န္မမွာ ေပးစရာပိုက္ဆံမရွိဘူးဆိုတာ ခုနတုန္းက ဆရာမတြက္မိဘူးလား”

++++++++++++++++++++++++++++++++++++

မမွန္ဘူး

အီဗန္သည္ စိန္႔ပီတာစဘတ္ (လီနင္ဂရက္) ၿမိဳ႔မွ ေမာ္စကိုသို႔ ကားေမာင္းျပန္လာသည္။ လမ္းတြင္ ဂ်စ္ပစီမတစ္ဦး လက္ျပေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ဂ်စ္ပစီမ်ား စကားမ်ားေလ့ရွိသည္ကို သိေသာ္လည္း သနားသည္ႏွင့္ ကားရပ္ကာ လမ္းႀကံဳအျဖစ္ ေခၚတင္ခဲ့သည္။ ကားေပၚ ေရာက္သည္ႏွင့္ ဂ်စ္ပစီမက ေျပာသည္။

“ေက်းဇူးတင္တဲ့အေနႏွင့္ ရွင့္ကို ေဗဒင္ၾကည့္ေပးမယ္”

“မၾကည့္ႏွင့္၊ အတိတ္အေၾကာင္းကို ငါသိၿပီးသား၊ အနာဂတ္ကိုလည္း ေနာင္မွာ ငါသိရမွာပဲ”

“မၾကည့္ေစခ်င္ရင္လည္း မၾကည့္ပါဘူးေတာ္၊ ဒါေပမယ့္ အမွန္တရားသံုးခုအေၾကာင္းေတာ့ ေျပာပါရေစ”

တစ္ခုခုမေျပာရရင္ ဂ်စ္ပစီမ ေနမည္မဟုတ္ဟု သေဘာေပါက္လိုက္ေသာ အီဗန္သည္

“ကိုင္း ေျပာျပ” ဟု ခြင့္ျပဳလိုက္သည္။

“ပထမ အမွန္တရားက လမင္းဟာ အလင္းေရာင္ကိုသာ ေပးတယ္။ အေႏြးဓာတ္ကိုေတာ့ မေပးဘူးတဲ့”

“ေအး၊ မွန္သားပဲ”

“ေနာက္အမွန္တရားတစ္ခုကေတာ့ ဆိတ္ဆိုတဲ့ အမ်ိဳးဟာ ကိုယ့္မုတ္ဆိတ္ကို ဘယ္ေတာ့မွ မရိတ္ဘူးတဲ့”

“ေအး ဒါလဲ မွန္သားပဲ”

“တတိယ အမွန္တရားကေတာ့ ရွင့္မိန္းမ မာရီယာ ေဘးအိမ္က လူပ်ိဳႀကီး နီကိုလိုင္နဲ႔ ေဖာက္ျပားေနသတဲ့”

“ေဟ့ ဒါေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး၊ မယံုႏိုင္ဘူးကြာ”

“ရွင့္သေဘာပဲ၊ ယံုခ်င္ယံု မယံုခ်င္ေန၊ ကြ်န္မကေတာ့ ကြ်န္မ ျမင္တာကို ေျပာတာ”

အီဗန္ အိမ္သို႔ ျပန္ေရာက္လာသည္။ ဇနီးသည္ မာရီယာက ႀကိဳဆိုၿပီး ေန႔လည္စာ စားရန္ ျပင္ေပးသည္။ ထမင္း၀ိုင္းတြင္ ၀ိုင္အရက္ေသာက္ရန္ ငွဲ႔ေပးသည္။ အီဗန္သည္ လမ္းတြင္ ေတြ႔ခဲ့ေသာ ဂ်စ္ပစီမ အေၾကာင္းကို မာရီယာအား ေျပာျပသည္။ ပထမအမွန္တရားကို ေျပာျပေသာအခါ မာရီယာက မွန္တယ္ဟု ေထာက္ခံသည္။ ဒုတိယ အမွန္တရားကို ေျပာျပေသာအခါလည္း မွန္ေၾကာင္း ေထာက္ခံေျပာျပန္သည္။

“တတိယ အမွန္တရားကိုေတာ့ မင္းကို ငါ မေျပာေတာ့ဘူးကြာ”

“ေျပာလက္စနဲ႔ ဆက္သာ ေျပာပါေတာ္၊ လူကို ဆန္႔တငင္ငင္နဲ႔ မထားနဲ႔” ဟု မာရီယာက ေတာင္းပန္သည္။ သို႔ျဖင့္ အီဗန္က ဆက္ေျပာသည္။

“တတိယ အမွန္တရားကေတာ့ ဒို႔အိမ္နီးခ်င္း လူပ်ိဳႀကီး နီကိုလိုင္ရဲ႕... ... ဟာ ေသးေသးေလးဆိုပဲကြ”

“အဲဒါေတာ့ ဂ်စ္ပစီမ မွားၿပီရွင့္”

++++++++++++++++++++++++++++++++++++

မျဖစ္ႏိုင္ဘူး

ေဗဒင္ၾကည့္ေသာ ေပ်ာက္ေစဆရာထံ လူတစ္ေယာက္ ဖုန္းဆက္သည္။

“ဟဲလို၊ ဆရာနဲ႔ ကုသမႈကို ခံယူဘို႔အတြက္ လာမဲ့ေသာၾကာေန႔မွာ ဆရာဆီ လာလို႔ရမလားခင္ဗ်”

“အဲဒါေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး၊ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ လာမဲ့ ၾကာသပေတးေန႔မွာ ခင္ဗ်ား ေျခေထာက္က်ိဳးမွာ ျဖစ္လို႔ပဲ”

++++++++++++++++++++++++++++++++++++

စြမ္းတဲ့ ဖေယာင္းတိုင္

တစ္ခါက အင္းဖေယာင္းတိုင္နဲ႔ ပတ္သက္ရင္ အရမ္းစြမ္းတယ္ဆိုတဲ့ ဆရာႀကီး တစ္ေယာက္ဆီကို အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္ ေရာက္လာတယ္။ ဖေယာင္းတိုင္ယူရင္း...

အမ်ိဳးသမီး။ ။ ဆရာ၊ ဆရာ့ဖေယာင္းတိုင္က တစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခု စြမ္းတယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္။ အဲဒါ အခုလည္း စြမ္းေအာင္လုပ္ေပးပါေနာ္။

ဆရာ။ ။ အင္း... ဒီဖေယာင္းတိုင္ကို ပိုစြမ္းခ်င္ရင္ မီးမလာတဲ့ ညမွာထြန္း၊ အဲဒါဆို ပိုစြမ္းတယ္။ စာအုပ္ပါ ဖတ္လို႔ ရမယ္။

++++++++++++++++++++++++++++++++++++

လက္ျဖန္႔လို႔ မျဖစ္ဘူး

ဇနီးသည္ မီးဖြားမည့္ရက္ နီးကပ္လာသျဖင့္ ကိုဘေမာင္ ေဗဒင္ ဆရာမဆီ သြားသည္။ ေဗဒင္ ဆရာမက ေျပာသည္။

“လက္သီးဆုပ္ၿပီး ေမြးလာတယ္ဆိုရင္ ႀကီးလာတဲ့အခါ သူခိုး၊ဓါးျပ ျဖစ္မယ္။ လက္ျဖန္႔ၿပီး ေမြးလာတယ္ဆိုရင္ ႀကီးလာရင္ လူေကာင္းျဖစ္မယ္”

ေမြးမည့္ရက္ ေရာက္လာသည္။ အခန္းေရွ႕တြင္ ကိုဘေမာင္ ဂနာမၿငိမ္ ျဖစ္ေနသည္။ ေမြးၿပီးဆုိသည္ႏွင့္ သားဖြားခန္းထဲေျပး၀င္ၿပီး သားငယ္ကို ငုံ႔ၾကည္သည္။ ကေလးမွာ လက္သီးဆုပ္ၿပီး ေမြးလာသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ သုိ႔ႏွင့္ ကေလးနားကပ္ၿပီး ေအာ္သည္။

“သား၊ သား၊ လက္ကို ျဖန္႔လိုက္၊ ျဖန္႔လိုက္”

ခ်ာတိတ္က ျပန္ေျပာသည္။

“အေဖ . . . ေအာ္မေနနဲ႔၊ ကၽြန္ေတာ့လက္ထဲမွာ ဆရာ၀န္ရဲ႕ လက္စြပ္”

++++++++++++++++++++++++++++++++++++

သိခ်င္တာ

ေဗဒင္ဆရာ။ ။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ လက္ဖဝါးမွာ ကံလမ္းေၾကာင္းနဲ႔ အာယုလမ္းေၾကာင္းေတြဟာ ေတာ္ေတာ္ ထင္ရွားတာပါပဲလား။

ေမးသူ။ ။ ဒါေတြ အသာထားပါဦး ဆရာရယ္၊ ေလာေလာဆယ္ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမ အိမ္ေပၚက ဆင္းသြားလို႔ ဘယ္လမ္းေရာက္ေနတယ္ ဆိုတာသာ ေဟာေပးစမ္းပါ။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ အိမ္နံပါတ္ပါ ထည့္ေဟာေပးပါ။

++++++++++++++++++++++++++++++++++++

မ်က္လွည့္ဆရာႏွင့္ ေဗဒင္ဆရာ

ကြယ္လြန္သူ မ်က္လွည့္ဆရာၾကီး ဘလက္စတုန္းႏွင့္ နာမည္ေက်ာ္ ေဗဒင္ဆရာ ဒန္နင္းဂ်ားတို႔သည္ ခင္မင္ရင္းႏွီးေသာ မိတ္ေဆြမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ထုိသို႔ ေျပာမနာ ဆုိမနာ မိတ္ေဆြအရင္းအခ်ာမ်ား ျဖစ္ၾကသည့္အတုိင္း သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္သည္ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္မၾကာခဏ ေနာက္ေျပာင္ က်ီစယ္ေလ့ ရွိၾကသည္။ တစ္ေန႔တြင္ ညစာစားပြဲတစ္ခုသို႔ သြားရန္ရွိေနသျဖင့္ ႏွစ္ေယာက္သား အ၀တ္အစားမ်ားလဲလွယ္၀တ္ ဆင္ေနၾကသည္။

ထုိအခုိက္ မ်က္လွည့္ဆရာၾကီးဘလက္စတုန္းမွာ သူ၏ လည္စီး(နက္တုိင္) အျဖဴကို ရုတ္တရက္ ရွာမေတြ႕ဘဲ ျဖစ္ေနခဲ့ရာ ေဗဒင္ဆရာၾကီး ဒန္နင္းဂ်ားက သူ႔ထံတြင္ အလြယ္တကူ ရွိေနေသာ လည္စီးအနက္ကို လွမ္းေပးလုိက္သည္။ ဤတြင္ ဘလက္စတုန္းက ေဒါပြသြားျပီး “ဒီပြဲမွာ လည္စီးအနက္နဲ႕သြားလုိ႔ ဘယ္ျဖစ္ပါ့မလဲဗ်” ဟု ေျဖလုိက္ရာ ေဗဒင္ဆရာ ဒန္နင္းဂ်ားက “ခင္ဗ်ားလည္း နာမည္ၾကီး မ်က္လွည့္ဆရာတစ္ေယာက္ပဲဗ်ာ။ ဒီလည္စီးအနက္ေရာင္ကို အျဖဴေရာင္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္လုိက္ေပါ့ဗ်” ဟု ေျပာလုိက္သည္။

ဤတြင္ မ်က္လွည့္ဆရာၾကီးက အားက်မခံဘဲ “ဒီလုိဆုိခင္ဗ်ားလည္း နာမည္ေက်ာ္ ေဗဒင္ဆရာတစ္ ေယာက္ပဲ က်ဳပ္လည္စီးအျဖဴေရာင္ ဘယ္နားမွာရွိတယ္ဆုိတာ ေဗဒင္တြက္ျပီး ရွာေပးပါလားဗ်ာ” ဟု ျပန္ေျပာလုိက္ရာ ေဗဒင္ဆရာၾကီးမွာ အူေၾကာင္ေၾကာင္ ျဖစ္သြားခဲ့ရ၏။

++++++++++++++++++++++++++++++++++++

သတ္မွတ္ႏႈန္းထား

တစ္ခါက ေဗဒင္ဆရာႀကီး တစ္ေယာက္က သူ႔ရဲ႕ ေဗဒင္ေၾကာ္ျငာမွာ...

မိန္းမ - ၅ က်ပ္
ေယာက္်ား - ၁၀ က်ပ္
အေျခာက္ - ၂၅ က်ပ္

လို႔ ေရးထားသတဲ့။ ဒါကို လူတစ္ေယာက္က ေတြ႕ေတာ့... “ဆရာဘာလို႔ ဒီလို ခြဲျခားထားရတာလဲ၊ လူခ်င္း အတူတူကို” လို႔ ေျပာတယ္။

ဒီေတာ့ ေဗဒင္ဆရာႀကီး ေျပာပံုက... “မိန္းကေလးေတြက လာအေမးမ်ားလို႔ ၅ က်ပ္၊ ေယာက္်ားေတြက တခါတေလမွ လာတတ္လို႔ ၁၀ က်ပ္၊ အေျခာက္ေတြက လာခဲလို႔ ၂၅ က်ပ္” တဲ့။

++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ေတာ္ေတာ္ ေတာ္တဲ့ ေဗဒင္ဆရာ

ညားကာစ လင္မယားနွစ္ေယာက္ကို ေဗဒင္ဆရာက အိမ္ေထာင္ေရး သာယာေအာင္ HOME SWEET HOME စာတန္းပါ ပန္းခ်ီကားအား ေနအိမ္တြင္ အေဆာင္အျဖစ္ ခ်ိတ္ထားရန္ေပးလိုက္ဧ။္။ ေနာက္္တေန႔တြင္ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာမ်ား ဖူးေယာင္ကာ ေဗဒင္ဆရာထံ ျပန္ေရာက္လာ၏။ ထိုအခါ.....

ေဗဒင္ဆရာ။ ။ နင္တို႔က ဘယ္လိုျဖစ္လာၾကတာလဲ။

လင္မယား ။ ။ ရန္ျဖစ္လာၾကတာပါ ဆရာ ။

ေဗဒင္ဆရာ။ ။ ေဟ... နင္တို ့ငါေပးတဲ့ အေဆာင္ကို အိမ္မွာ မခ်ိတ္ဘူးထင္တယ္။

လင္မယား ။ ။ မဟုတ္ပါဘူး ဆရာ။

ေဗဒင္ဆရာ။ ။ ဘာမဟုတ္ရမွာလဲ ငါေပးတဲ ့အေဆာင္ကို နင္တို ့အိမ္မွာ မခ်ိတ္လို ့အခုလို ျဖစ္ရတာေပါ့။

လင္မယား ။ ။ မဟုတ္ပါဘူးဆရာ ဆရာေပးတဲ့ အေဆာင္ကို သူကဒီေနရာခ်ိတ္မယ္ ကိုယ္က ဒီေနရာ ခ်ိတ္မယ္ အျငင္းပြားရင္းနဲ ့ရန္ျဖစ္ၾကတာပါ ဆရာ။

ေဗဒင္ဆရာ။ ။ ေဟ။

++++++++++++++++++++++++++++++++++++

အဆင္ေျပမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ယံုၾကည္လ်က္
အုပ္စိုး