လီေနာ္မန္အေၾကာင္း တေစ့တေစာင္း စကားစျမည္

အခု တေလာ ေရပန္းစားေနတဲ့ ေဗဒင္ေဂါ့ဒ္ဖားသားေလး K က ကၽြန္ေတာ့္ကို အင္တာဗ်ဴး ထားတာေလးပါ။ ဒါကို “လီႏိုမန္တေစၧ (သို႔) ဆရာအုပ္စိုးနွင့္ လီႏိုမန္အေၾကာင္း တေစ့တေစာင္း၊ စကားစျမည္” ဆိုၿပီး သူ႔ဘေလာ့ဂ္မွာ ေဖာ္ျပၿပီးပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္က မွတ္တမ္းအေနနဲ႔ ဘေလာ့ဂ္မွာ သိမ္းဆည္း ခ်င္တာရယ္၊ လီေနာ္မန္ ေလ့လာတဲ့ သူေတြလည္း ဖတ္ရေအာင္ တင္လိုက္တာပါ။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ သူ႔ရဲ႕ အင္တာဗ်ဴးေတြ အေၾကာင္း ေျပာရမယ္ဆိုရင္ သူက ကၽြန္ေတာ့္ကို အရင္ဆံုး စၿပီးေတာ့ အင္တာဗ်ဴးတာပါ။ သူကကၽြန္ေတာ့္ကို ဗ်ဴးတဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္နဲ႔ သူ႔ကို ျပန္ဗ်ဴးတာပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဆရာဦးဝင္းၿငိမ္းတို႔၊ ဦးျမတ္ခိုင္တို႔ ဝင္စားသလားလို႔ေျပာၿပီး ေမးသြားတဲ့ K ရဲ႕ ေမးခြန္းေတြကလည္း အေတာ့္ကို ဦးစားပါတယ္။ တစ္ခုခ်င္းဆီကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး တတ္သိသေလာက္ ႀကိဳးစားၿပီး ေျဖေပးထားပါတယ္။ ကဲ... အသာမေန လွ်ာရွည္ေလတဲ့ ဆရာေက... ေနာင္အဟုတ္မဆိုး ရေလေအာင္ ေမာင္အုပ္စိုးက မေရွာင္ အဟုတ္ အတိုးနဲ႔ ေျဖလိုက္ပါတယ္ဗ်ာ။

အဆင္ေျပမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ယံုၾကည္လ်က္
အုပ္စိုး

====================================================

ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေဗဒင္ပညာကို စေလ့လာစဥ္ကတည္းကပင္ ျမန္မာျပည္မွာေမြး ျမန္မာေရေသာက္ၿပီး ႀကီးျပင္းခဲ့သူပီပီ တိမ္ျမဳပ္လုဆဲဆဲ ရိုးရာပညာရပ္ အေထြေထြကို ဆရာသခင္အဆူဆူထံမွ ကံ့ကူလက္လွည့္ ေသခ်ာစြာေလ့လာလိုက္စားမိပါတယ္။ ခုလို အင္တာနက္ ေဗဒင္ေလာကထဲ မေရာက္ခင္အထိဆိုပါေတာ့ ခုအင္တာနက္ေပၚ ေရာက္လာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မသိနားမလည္ေသးတဲ့ အေနာက္ႏိုင္ငံမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခ်ိန္ၾကာရွည္ၿမဲ အမ်ားက လက္ခံထားၾကတဲ့ တားေရာ႕ႏွင့္လီႏိုမန္ ဆိုတဲ့ ကတ္ျပားေလးေတြ အေျခခံတဲ့ ေရွးရိုးပညာရပ္ေတြကို ေဖာ္ျပေပးေနတဲ့ ကိုအုပ္စိုး လို႕ ေခၚတဲ့ ျမန္မာတားေရာ႕ႏွင့္လီႏိုမန္ ဆိုက္ခရီေယတာ နဲ႕ မိတ္ေဆြျဖစ္ ခင္မင္မိၾကပါတယ္ ေဖာ္ေရြရိုးသားတဲ့ သူ႕အေျပာေလးေတြေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္လဲ လီႏိုမန္အေပၚ စိတ္၀င္စားမိၿပီး ကိုယ္နားမလည္တာကို နားမလည္တဲ့အေလ်ာက္ ေမးျမန္းေလ့လာ စူးစမ္းမိပါတယ္ သူကလဲ အၿဖီးအျဖန္းမပါ ပကတိျဖဴစင္စြာ ေျဖၾကားရွင္းလင္း ေျပာဆိုေပးခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္လို လီႏိုမန္ကို နားမလည္ေသးတဲ့ မိတ္ေဆြမ်ား ရွိၾကတယ္ဆိုရင္ေလ့လာႏိုင္ေအာင္ ျပန္လည္တင္ေပး လိုက္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ သူကလဲ သူသိခ်င္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္းေလးေတြ ျပန္ေမးသြားပါတယ္ သူ႕ၾကည့္ရတာ ဆရာဦး၀င္းၿငိမ္းတို႕ ဆရာဦးျမတ္ခိုင္တို႕ မေသခင္၀င္စားသလားေအာင့္ေမ့ရတယ္ အမုန္းကိုျပန္ေမးတာပါ။ ခုတင္ေတာ့ ၾကေတာ့ ဆင္ဆာေတြ သူအမ်ားႀကီး ျဖတ္ထားတယ္ဗ်ာ အင္တာနက္ေစာင့္ နတ္မင္းႀကီး ကယ္ေတာ္မူပါ ကိုအုပ္စိုး ကို ကုပ္ခ်ဳိးၿပီး တုတ္ထိုးလုပ္စားၾကပါ ဒီလူႀကီးကို ဒီအတိုင္းပစ္မထားၾကပါနဲ႔။

ေဗဒင္ကိုစနစ္တက် ေလ့လာလိုက္စားတယ့္သူေတြကုိ ေလးစား၊ ခင္မင္တယ့္
K

====================================================

ေဗဒင္ေတြ ေျမာက္ျမားစြာထဲကဘာေၾကာင့္ လီနုိမန္နဲ႔ တားေရာ့ကုိမွ ေလ့လာတာလဲ။ အေၾကာင္းအရင္းရွိလား။ အျခား ေဗဒင္ေတြေကာ ေလ့လာဘူးလား။

ဘာေၾကာင့္ေလ့လာလဲ ဆိုရင္ျဖင့္ ႀကိဳက္လို႔ပါ။ ဘာလို႔ ႀကိဳက္တာလဲ ဆိုရင္ ကိုယ္နဲ႔ တစ္သားတည္း ျဖစ္ေနတယ္လို႔ ခံစားမိလို႔ပါ။ တားေရာ့ကို စေလ့လာေတာ့ ဆရာမင္းသိခၤရဲ႕ စာအုပ္ တစ္အုပ္ကို ဖတ္မိပါတယ္... အဲဒီမွာ ေရးထားတာက “ငါဟာ တားေရာ့ျဖစ္တယ္၊ တားေရာ့ဟာ ငါျဖစ္တယ္” တဲ့။ အဲဒါေလးကို အေတာ္သေဘာက်ပါတယ္။ အဲဒီခံယူခ်က္ေလးကို ႀကိဳက္ၿပီး ကတ္ေဗဒင္ေတြကို ေလ့လာခဲ့တာပါ။

တျခားေဗဒင္ေတြ အေနနဲ႔ တ႐ုတ္ေတြရဲ႕ ယိက်င္းေဗဒင္ကို ေလ့လာဖူးပါတယ္။ ကတ္ေဗဒင္ေတြလိုေတာ့ သိပ္မေဟာျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ ယိက်င္းကို ေလ့လာခဲ့တာကလည္း စိတ္ဝင္စားလို႔ပါ။ အဖိုနဲ႔ အမဆိုတဲ့ Binary System ေပၚ အေျခခံတဲ့ အဲဒီ နည္းစနစ္ကိုလည္း အေတာ္ေလး စိတ္ဝင္စားခဲ့ပါတယ္။ အလ်ဥ္းသင့္ရင္ ဘေလာ့မွာ ေရးသားပါ့မယ္။ ေနာက္ထပ္ၿပီးေတာ့ လီေနာ္မန္၊ တားေရာ့မဟုတ္တဲ့ ကတ္ေဗဒင္ေတြကိုလည္း စိတ္ဝင္စားပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ကို ကၽြန္ေတာ့္ဘေလာ့ဂ္မွာ ေရးသားထားတာ ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ Numerology ဆိုတဲ့ ဂဏန္းေတြရဲ႕ နက္႐ိႈင္းမႈကိုလည္း စိတ္ဝင္စားပါတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အင္းကြက္ေတြ သခၤ်ာေတြ စတာေတြကိုလည္း စိတ္ဝင္စားပါတယ္။

ေနာက္တခုက ျမန္မာေဗဒင္နဲ႔ နကၡတ္ေဗဒင္ကုိ ဘာေၾကာင့္မ်ား မေလ့လာတာလဲ။ မယံုၾကည္လို႔လား။ သို႔မဟုတ္ရင္ ဘာေၾကာင့္မ်ားလဲ။

မေလ့လာျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္းရင္းက မနီးစပ္လို႔ပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာပဲ ႀကီးျပင္းေနထိုင္ခဲ့တယ္ဆိုေပမယ့္ အဲဒီပညာေတြက မသိသူ ေက်ာ္သြားဆိုသလိုမ်ိဳး ျဖစ္ေနခဲ့တာပါ။ အိမ္မွာဆိုရင္ အေဖေလ့လာတဲ့ ေကပီနကၡတ္စနစ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ စာအုပ္ေတြရွိပါတယ္။ ၁၀တန္း ေအာင္ခါစ ေဗဒင္ကို စေလ့လာေတာ့ အဲဒီစာအုပ္ေတြကို လွန္ေလွာၾကည့္ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေရွ႕ပိုင္းက အမွာစာ၊ က်မ္းဦး စတာေတြေလာက္ပဲ ဖတ္ျဖစ္တာပါ။ အေဖ့ကိုလည္း သင္ေပးပါလို႔ တစ္ခါမွ မေျပာခဲ့ပါဘူး။ ကို႔ဘာသာ အလြယ္တကူနဲ႔ ေလ့လာလို႔ ရမယ့္ ေဗဒင္ေတြကိုသာ သြားေလ့လာေနမိပါတယ္။ အဲဒီကေန ကတ္ေဗဒင္ေတြနဲ႔ နီးစပ္ၿပီး နကၡတ္ေတြကို နီးရက္နဲ႔ေဝး ျဖစ္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုရပါမယ္။

ျမန္မာေဗဒင္ဆိုတာ ဘယ္လိုမ်ိဳးကို ဆိုလိုတယ္ ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္ေသခ်ာမသိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ တခ်ိဳ႕ ျမန္မာေဗဒင္ေတြက အရမ္း General က်ေနတယ္လို႔ ခံစားရလို႔ပါ။ အဲဒီတုန္းက ခံစားမိတာပါ။ ဥပမာ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၃၄၁ ေမြးတဲ့ ေသာၾကာသားေတြ အားလံုးက သိုက္ဖြား ျဖစ္ေနပါတယ္။ မဟာဘုတ္အိမ္က ၇ ခုတည္းရွိေတာ့ စဥ္းစားမိတာက ကမာၻ႕လူဦးေရက သန္း ၆၀၀၀ ေက်ာ္ ဆိုေတာ့... ကမာၻေပၚမွာ သိုက္ဖြား အေရအတြက္က သန္း ၉၀၀ ေလာက္နီးပါး ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီေတာ့ အဲဒီ သန္း ၉၀၀ လံုး အကုန္က အဲလို ျဖစ္ပါ့မလား ဆိုတာကိုပါ။ အဲဒီလို ခံယူခ်က္ေတြကေန ျမန္မာေဗဒင္ေတြအေပၚ ယံုၾကည္မႈေလ်ာ့လာခဲ့ပါတယ္။ လံုးဝ မယံုၾကည္တာရယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္လည္း သိပ္မေလ့လာျဖစ္တာပါ။

ကတ္ေဗဒင္ေတြက်ေတာ့ ဒီကတ္ေတြပဲ ဆိုေပမယ့္ (ဥပမာ လီေနာ္မန္ဆိုရင္ ၃၆ ခ်ပ္တည္း ရွိပါတယ္) ဆိုေပမယ့္ လာေမးတဲ့ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ဆီေပၚ မူတည္လို႔ အေဟာေတြက အမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ သိုက္ဖြားေတြခ်ည္းပဲ လာေမးရင္ေတာင္ သူတို႔ရဲ႕ အေျဖေတြက တူခ်င္မွ တူပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ ကတ္ေဗဒင္ေတြဟာ ပိုၿပီးေတာ့ Flexible ျဖစ္တယ္လို႔ ခံယူမိလို႔လည္း ေလ့လာျဖစ္ခဲ့တာပါ။ ဒီလိုေျပာလို႔ က်န္တဲ့ေဗဒင္ေတြက မမွန္ပါဘူးလို႔ ဆိုလိုတာ မဟုတ္ပါဘူး။

လီနိုမန္ ကုိ စနစ္တက် ကၽြမ္းက်င္တယ့္ ဆရာေတြဆီမွာသင္ဖူးသလား။ သို႔မဟုတ္ လီနိုမန္နဲ႔ ပက္သက္ျပီး စနစ္က်ျပီးခိုင္ခန္႔တယ့္ က်မ္းေတြကုိ ဖတ္ဖူးသလား။

ကတ္ေတြနဲ႔ ေဟာတာကို ဟိုးအရင္ ၇ တန္း၊ ၈ တန္း ေက်ာင္းသား ဘဝေလာက္ကတည္းက စိတ္ဝင္စားခဲ့တာပါ။ အိမ္မွာ အဲဒီတုန္းက နကၡတၱေရာင္ျခည္ အေဟာင္း ၂အုပ္လား ၃ အုပ္လား မသိဘူး ရွိတယ္။ အဲဒီ စာအုပ္အေဟာင္းေတြထဲမွာ ဆရာ ေစာစံက “လူ႕ကံၾကမၼာကို ေဖာ္ျပေနေသာ ကတ္ျပားေလးမ်ား” ဆိုၿပီး ေဆာင္းပါးေတြေရးပါတယ္။ က်ေနာ္မွတ္မိသေလာက္က ႐ိုင္ဒါဝိတ္ တားေရာ့လို႔ ထင္တယ္။ တစ္လကို ကတ္ျပားတစ္ခုဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္စုလို႔ မစံုပါဘူး။ ေနာက္တစ္ခါ တ႐ုတ္ဇာတ္လမ္းတြဲတစ္ခု ၾကည့္ရတယ္။ အဲဒီမွာ ကတ္ျပားေတြနဲ႔ ေဗဒင္တြက္တာကို ျမင္ေတာ့ အေတာ္ေလး သေဘာက်ခဲ့ပါတယ္။

ပထမဆံုး တားေရာ့ကတ္ေတြ ၂၂ ခ်ပ္လံုး က်ေနာ့္လက္ထဲ ေရာက္လာေစသူကေတာ့ ဆရာမင္းသိခၤပါပဲ။ ေရာင္ျပန္မဂၢဇင္းမွာ ဘယ္ႏွစ္ခုႏွစ္ထုတ္ေတာ့ မသိပါဘူး။ အဖုံးမွာ ဆီးမီးခြက္ပံုနဲ႔ပါ။ အဲဒီမွာ ဆရာမင္းသိခၤရဲ႕ တားေရာ့ေတြ ပါပါတယ္။ အဲဒီ မဂၢဇင္းထဲမွာ ပါတဲ့ တားေရာ့ေတြကို နာမည္ေတာ့ မသိပါဘူး။ ၂၂ ခ်ပ္ပါတယ္။ တားေရာ့ေတြက ပန္းပံုေတြနဲ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီကတ္ေတြကို ဒါးနဲ႔လွီး ကတ္ျပားေပၚမွာ ကတ္၊ ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာ ပလတ္စတစ္ေလာင္းပါတယ္။ ကိုယ့္ဘာသာ ေလာင္းတဲ့ဟာက အဲတုန္းက ပလတ္စတစ္ အရွင္ ေလာင္းတာမ်ိဳးပါ။ အဲဒီေတာ့ ျပန္ျပန္ကြာပါတယ္။ ေဟာလို႔လည္း မေကာင္းပါဘူး။ အဲဒါက က်ေနာ့္လက္ထဲမွာ ပထမဆံုး ေရာက္လာတဲ့ တားေရာ့ ဖဲထုပ္ပါ။

ေနာက္ ႏွစ္အနည္းငယ္ ၾကာေတာ့ တားေရာ့ကို ၇၈ ခ်ပ္လံုးထုပ္ၿပီးေရာင္းတာေတြ ေပၚလာပါတယ္။ အစံုပါပဲ။ အဲဒါေတြကို ဝယ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဝယ္ဖူးတဲ့ ဖဲထုပ္တစ္ခုက ေအာက္မွာ တစ္ခါတည္း ကတ္ရဲ႕ အဓိပၸာယ္ကိုပါ ႐ိုက္ထားပါတယ္။ အဲဒါကိုလည္း ဝယ္ၿပီး သိမ္းထားတဲ့ အဆင့္ေလာက္ပါပဲ။ သိပ္မေဟာျဖစ္ပါဘူး။ တားေရာ့ စာအုပ္ေတြအေနဲ႔ အဲဒီတုန္းက ဆရာဟိန္းလတ္ရဲ႕ စာအုပ္၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဆရာဦးၿငိမ္းေအာင္ရဲ႕ တာ႐ိုေဝဒ အဲဒီစာအုပ္ေတြကို ဖတ္ပါတယ္။ British Council ကိုလည္း သြားၿပီး တားေရာ့နဲ႔ ပတ္သက္တာေတြ ရွာဖတ္ေလ့၊ ငွားလာေလ့ ရွိပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ေဟာေလ့ သိပ္မရွိခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္က ဆယ္တန္း ၿပီးခါစ ၉၇ ခုေလာက္က ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။

လီေနာ္မန္ကို ေလ့လာတာကေတာ့ ဆယ္စုႏွစ္ မျပည့္ေသးပါဘူး။ ၃ ႏွစ္ပတ္ဝန္းက်င္ပဲ ရွိပါေသးတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ေလာက္ကပါ။ တားေရာ့ကို ၉၇ ေလာက္က စေလ့လာခဲ့ေတာ့ လီေနာ္မန္ဟာ တားေရာ့ရဲ႕ ဆယ္ႏွစ္သား ညီေလးလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ လီေနာ္မန္ကို က်ေနာ္နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးခဲ့တာက ဆရာမင္းသိခၤပါပဲ။ သူ႔ကို ကၽြန္တာ္ လူကိုယ္တိုင္ မေတြ႕ဖူးေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕စာအုပ္ေတြက ကၽြန္ေတာ့္အေပၚ ေက်းဇူး မကင္းခဲ့ပါဘူး။ သူ႔ရဲ႕ ျမန္မာပန္းခ်ီပံုေတြနဲ႔ လီေနာ္မန္ကို လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ ႏွစ္ေလာက္တုန္းက မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္ရဲ႕ ႐ံုးခန္းကို သြားေတာ့ ေတြ႕ပါတယ္ အဲဒီက စာအုပ္စင္မွာ အဲဒီဖဲထုပ္ေလးကို တင္ထားပါတယ္။ လာသမွ်လူေတြက ဆြဲဆြဲၿပီး ကိုယ့္ဘာသာ တြက္ၾကည့္ေနတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ တြက္မၾကည့္ပါဘူး။

ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ မိတ္ေဆြကို ေျပာပါတယ္။ ခင္ဗ်ားတြက္ဖို႔ ဝယ္ထားတာလား ဆိုေတာ့... “သိဘူးဗ်ာ။ ႐ံုးထဲက တစ္ေယာက္က ျမန္မာျပည္ျပန္တုန္းက ဝယ္လာတာ။ ဒီ႐ံုးကလူေတြလည္း အားရင္း အပ်င္းေျပ ဆြဲဆြဲၿပီး တြက္ေနၾကတာပဲ” လို႔ ဆိုတယ္။ သူက ေမးတယ္ “ကိုအုပ္စိုး ဒါမ်ိဳးေတြ တြက္တာျမင္ဖူးတယ္။ ဒီဟာကိုေရာ သိသလား၊ သူနဲ႔ တြက္ရင္ေကာ မွန္သလား ” တဲ့။ က်ေနာ္က... “မျမင္ဖူးဘူးဗ်... ဒါေပမယ့္ မွန္မွာေပါ့ဗ်ာ။ တစ္ခုပဲ... ဖဲထုပ္ဆိုတာဟာ ကိုယ့္ရဲ႕ ရင္ေသြးလိုပဲဗ်ာ... လူတကာက ပိုင္ဆိုင္ၿပီး အဲလို စာအုပ္စင္ေပၚမွာ လာသမွ် ေတြ႕ကရာလူေတြ ကိုင္ေနရင္ေတာ့ မွန္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ဒီေတာ့ ခင္ဗ်ား မွန္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ျဖင့္ အဲဒီ ဖဲထုပ္ကို ဘယ္သူ႔မွေပးမကိုင္ဘဲ တစ္ေယာက္တည္းပဲ အသံုးျပဳၿပီး တြက္ၾကည့္ဗ်ာလို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ဒါနဲ႔ သူက... “ကိုအုပ္စိုး ယူသြားပါလား၊ ၿပီးရင္ ကၽြန္တာ္တို႔ကို ေဟာေပးေပါ့...” လို႔ ဆိုတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ အဲဒီ ဖဲထုပ္ေလးကို ကၽြန္ေတာ္ယူလာခဲ့တယ္။ သူဟာ က်ေနာ့္ရဲ႕ ပထမဆံုး လီေနာ္မန္ ဖဲထုပ္ေလးပါ။ ဆရာမင္းသိခၤက ျမန္မာမႈ ျပဳထားတာပါ။ ဒီဖဲခ်ပ္ေတြကို ၾကည့္ခ်င္ရင္ ဒီလင့္ခ္မွာပါ။

http://picasaweb.google.co.uk/mmtarotlenormand/gXDmSF#

အဲဒီကေန လီေနာ္မန္ကို ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ တတ္ေစခဲ့တာကေတာ့ အင္တာနက္ရဲ႕ ေက်းဇူးပါ။ ဂူဂယ္လ္ထဲမွာ ႐ိုက္ရွာလိုက္ေတာ့ လီေနာ္မန္ ကတ္ေတြကို ေတြ႕ရတယ္။ လီေနာ္မန္သင္ေပးတဲ့ ဆိုက္ဒ္ေတြကို ေတြ႕ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ဘေလာ့ဂ္ရဲ႕ ဆိုက္ဒ္ဘားမွာ အဲဒီဆိုက္ဒ္ေတြကို လင့္ခ္ေပးထားပါတယ္။ စိတ္ဝင္စားရင္ သြားၾကည့္လို႔ ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီ ဆိုက္ဒ္ေတြကေန သင္ယူတာပါ။ အဲဒီမွာ ကတ္ေတြကို ေဒါင္းလုပ္ဆြဲၿပီး ဆရာမင္းသိခၤရဲ႕ ကတ္ေတြနဲ႔ ယွဥ္ၾကည့္ေတာ့ အမွတ္စဥ္ေတြ လြဲေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ လြဲတာမွ တက္တက္စင္ေအာင္ တစ္ခုမွ မကိုက္ပါဘူး။

အဲလို အင္တာနက္မွာ ေမႊေႏွာက္ရင္း ေနာက္ဆံုး ေတြ႕လာတာက ဆရာမင္းသိခၤက နံပါတ္စဥ္ေတြ ေျပာင္းထားတယ္ ဆိုတာကိုပါ။ ဘာရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ သူေျပာင္းထားတယ္ ဆိုတာကို မသိပါဘူး။ နံပါတ္ ၇ ေျမြကတ္နဲ႔၊ နံပါတ္ ၁၁ ၾကာပြတ္ကတ္ပဲ ကိုက္ပါတယ္။ လီေနာ္မန္ ဖဲထုပ္ေတြအားလံုးလိုလိုက... နံပါတ္ (1- Rider) ကတ္ကေန စၿပီး (36 – Cross) ကတ္မွာ ဆံုးပါတယ္။ ဆရာမင္းသိခၤ ကတ္ေတြက အဲလို မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဆရာမင္းသိခၤရဲ႕ လီေနာ္မန္ေတြကို မသံုးခ်င္ေတာ့ဘူး ျဖစ္သြားပါတယ္။ မွတ္တမ္းအေနနဲ႔ စကန္ဖတ္ၿပီး ကတ္ေရာ စာအုပ္ကိုပါ မိတ္ေဆြကို ျပန္ေပးလိုက္ပါတယ္။

ဒီေတာ့ ဆရာေကရဲ႕ ေမးခြန္းကို ေျဖရရင္ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ့္ကို စနစ္တက် လီေနာ္မန္ သင္ေပးခဲ့တဲ့ ဆရာေတြဟာ အင္တာနက္က လီေနာ္မန္ဆိုက္ဒ္ေတြ၊ ဘေလာ့ဂ္ေတြပါပဲ။ အဲဒီမွာ ရွာေတြ႕တာေတြ၊ ေလ့လာတာေတြ၊ ေဟာနည္းေတြကို ဖိုင္တစ္ခုမွာ သိမ္းထားၿပီး ပရင့္ထုတ္ၿပီး စာအုပ္ေလးလိုလုပ္ၿပီး ဖတ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ မိတ္ေဆြဆီကရတဲ့ ဆရာမင္းသိခၤရဲ႕ စာအုပ္ထဲမွာ ေဟာနည္းက ဘာမွ မပါပါဘူး။ ကတ္ျပားတစ္ခုကို ေဟာစာတန္း တစ္ေၾကာင္းဆီ... “ခက္ခက္ခဲခဲႏွင့္ ေအာင္ျမင္မည္။ ငါးေၾကာ္ျဖင့္ ဘုရားဆြမ္းေတာ္ ကပ္ပါ” လို႔ ဆိုတာမ်ိဳးပဲ ပါပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔စာအုပ္ဟာလည္း ျမင္ဆရာထဲမွာ ပါတယ္လို႔ ဆိုရပါမယ္။

ဆရာမင္းသိခၤဟာ ကတ္ေတြကို နံပါတ္စဥ္ေျပာင္း႐ံုတင္မဟုတ္ပါဘူး။ တခ်ိဳ႕ေတြကို ပံုေကာ ေကာက္ယူပံုပါ ေျပာင္းပါတယ္။ လီေနာ္မန္ရဲ႕ နံပါတ္စဥ္ ၁၁ ဟာ Whip (ၾကာပြတ္) ကတ္ျပားျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီကတ္ဟာ ျငင္းခုန္မႈေတြနဲ႔ သက္ဆိုင္တာ မ်ားပါတယ္။ ဆရာမင္းသိခၤက ၾကာပြတ္ကို ျမန္မာမႈ ျပန္ျပဳတဲ့အခါ တံျမက္စည္းလို႔ ေျပာင္းလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အဓိပၸာယ္ကိုလည္း “ရွင္းလင္းသြားၿပီ ေခ်ာေမြ႕သြားၿပီ ပူစရာမလိုေတာ့ပါ...” လို႔ ယူဆပါတယ္။ အဲဒီတံျမက္စည္းကတ္ဟာ ၾကာပြတ္ကတ္ကို ေျပာင္းထားတာလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ထင္တာပါ။ ဘာလို႔လဲဆိုရင္ျဖင့္ ၾကာပြတ္ပံုဟာ တံျမက္စည္းနဲ႔ အေတာ္ေလး ဆင္လို႔ပါ။ နံပါတ္စဥ္ေတြ မကိုက္တဲ့အတြက္ ဒါဟာ ၾကာပြတ္ကို ေျပာင္းထားတာ တကယ္ဟုတ္မဟုတ္ ဆိုတာက ကၽြန္ေတာ္လည္း ယတိျပတ္ေတာ့ မေျပာႏိုင္ပါဘူး။ သူသာလွ်င္ သိပါလိမ့္မယ္။

လီေနာ္မန္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ခိုင္ခန္႔တဲ့ က်မ္းစာအုပ္ဆိုတာကေတာ့ အေတာ္ရွားပါလိမ့္မယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုရင္ျဖင့္ လီေနာ္မန္ဟာ တားေရာ့ထက္ အမ်ားႀကီး သက္တမ္းႏုပါတယ္။ သူဟာ ေနာက္မွေပါက္တဲ့ ေရႊၾကာပင္ပါ။ ႏွစ္အေတာ္ၾကာ ေလ့လာခဲ့တဲ့ တားေရာ့ထက္ လီေနာ္မန္ကို ကၽြန္ေတာ္ ဘာေၾကာင့္ ေလ့လာျဖစ္လဲ ဆိုရင္... ခံစားခ်က္နဲ႔ တစ္ထပ္တည္း က်လို႔ပါ။ သူ႔ရဲ႕ အေဟာေတြ၊ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္ေတြ၊ ဖဲထုပ္ထဲက ပံုေတြနဲ႔ စရင္းႏွီးကတည္းက ဒါေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ တစ္သားတည္း ျဖစ္ေနတယ္လို႔ ခံစားရပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ လီေနာ္မန္ကို ေလ့လာခဲ့တာပါ။ ဆရာေကေျပာသလိုေတာ့ “လီေနာ္မန္ တေစၧ” လို႔ ခုခ်ိန္ထိ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မခံယူ၊ မသတ္မွတ္ ရဲေသးပါဘူး။

လီနိမန္ နဲ႔ပက္သက္ျပီး နာမည္ၾကီးစာအုပ္ေတြအားလံုးနီးပါး ဖတ္ဖူးသလား။

လီေနာ္မန္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေတာ္ေတာ္ေလး စနစ္တက် ရွင္းျပထားတဲ့ စာအုပ္ကို ေျပာပါဆိုရင္... Sylvie Steinbach ေရးတဲ့ The Secrect of the Lenormand Oracle ဆိုတဲ့ စာအုပ္ကို ျပရပါလိမ့္မယ္။ အေနာက္တိုင္းက အင္တာနက္ေလာကမွာ မိႈလိုေပါက္ေနတဲ့ လီေနာ္မန္ ဘေလာ့အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အဲဒီ ဆရာမရဲ႕ တပည့္ေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ သူမဟာ အြန္လိုင္းကနဲ႔လည္း အေဝးေရာက္ သင္တန္းေတြ ပို႔ခ်ပါေသးတယ္။ သူမရဲ႕ ဆိုက္ဒ္က ဒီမွာပါ... http://www.sylviesteinbach.com/

ေနာက္ထပ္ လီေနာ္မန္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အြန္လိုင္းဆရာမ တစ္ေယာက္ကေတာ့ Jozefa Seaqueen ျဖစ္ပါတယ္။ သူမရဲ႕ ဆိုက္ဒ္လင့္ခ္ကေတာ့... http://seaqueen.wordpress.com/ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီမွာ ကတ္အတြဲေတြ (ဥပမာ... လက္စြပ္ပံုနဲ႔ ေျမြပံုနဲ႔ အတူက်ရင္ ဘာျဖစ္မလဲ) စတာေတြကို ေတာ္ေတာ္ေလး ေရးသားထားပါတယ္။

လီနုိမန္ ဆိုတာဘာလဲ။ ဘယ္နုိင့္ငံကနည္းလဲ။ လီနုိမန္ရဲ့ ပထမဆံုး ဖခင္ကဘယ္သူလဲ။

လီေနာ္မန္ (Lenormand) ဆိုတာဟာ တားေရာ့လိုမ်ိဳး ကံၾကမၼာေဟာလို႔ ရတဲ့ ဖဲခ်ပ္ပါပဲ။ ေန႔စဥ္ေတြ႕ၾကံဳေနတဲ့ နမိတ္ပံုေတြပါဝင္တဲ့ ဖဲခ်ပ္ ၃၆ ခ်ပ္ပါဝင္ပါတယ္။ ဘယ္ႏိုင္ငံက နည္းလဲ ဆိုရင္ ျပင္သစ္ျပည္ကနည္းပါ။ ဒါေၾကာင့္ လီေနာ္မန္ဖဲထုပ္အမ်ားစုထဲက ပန္းခ်ီပံုေတြမွာ ျပင္သစ္ျပည္ရဲ႕ အေငြ႕အသက္ေတြ ထံုလႊမ္းေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။

လီေနာ္မန္မွာ ဖခင္မရွိပါဘူး။ မိခင္ပဲ ရွိပါတယ္။ လီေနာ္မန္ (Lenormand) ဆိုတာဟာ ျပင္သစ္ျပည္မွာ (၁၇၇၂ ကေန ၁၈၄၃အထိ) နာမည္ေက်ာ္ခဲ့တဲ့ နိမိတ္ဖတ္ ဆရာမ Marie Anne Lenormand ကို အစြဲျပဳၿပီး ေပးထားတဲ့ ဖဲထုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ သူမဟာ လီေနာ္မန္ရဲ႕ မိခင္ျဖစ္ပါတယ္။ နပိုလီယန္ဘုရင္ရဲ႕ လက္ထက္ ျပင္သစ္မွာ သူမဟာ အေက်ာ္ၾကားဆံုး Cartomancer ကတ္ျပားေတြနဲ႔ ကံၾကမၼာ ေဟာတဲ့လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ တစ္ခု စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းတဲ့အခ်က္ကို ေျပာခ်င္ပါတယ္။ အခု ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကမာၻအဝွန္းမွာ အသံုးျပဳေနတဲ့ လီေနာ္မန္ကတ္ေတြကို အဲဒီ ဆရာမ Marie Anne Lenormand က အသံုးျပဳခဲ့တာလား မျပဳခဲ့ဘူးလား ဆိုတဲ့ ကိစၥပါ။ အင္တာနက္ထဲက တခ်ိဳ႕ဆိုက္ဒ္ေတြက ဒီကတ္ေတြကို သူမ ထြင္ခဲ့တာလို႔ ဆိုၿပီး တခ်ိဳ႕ ဆိုက္ဒ္ေတြကေတာ့ သူမေသၿပီးေနာက္ပိုင္းမွ ဖဲေဗဒင္ထြင္တဲ့ လူေတြက ဖန္တီးခဲ့တာပါလို႔ ဆိုပါတယ္။ သူမ မေသခင္က တားေရာ့၊ ဖဲေဗဒင္ စတဲ့ တျခားနည္းေတြနဲ႔ နိမိတ္ဖတ္ခဲ့တာပါလို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒီေတာ့ လီေနာ္မန္ ဖဲထုပ္ကို ဘယ္သူက ဖန္တီးခဲ့တယ္ဆိုတာဟာလည္း ေသခ်ာ မသိႏိုင္ပါဘူး။ ဝီကီပိဒိယက Marie Anne Lenormand ရဲ႕ Page မွာ ေရးထားတာက သူမဟာ... ေသဆံုးၿပီးေနာက္ပိုင္း သူမနာမည္ကို အသံုးျပဳၿပီး တျခားလူေတြက ဖန္တီးခဲ့တာပါလို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းကို အေသးစိတ္ ေလ့လာခ်င္ရင္ေတာ့ ဒီလင့္ခ္မွာ ရွိပါတယ္။

http://autorbis.net/tarot/biography/tarot-history-researchers/anne-marie-lenormand.html

ဆရာမင္းသိခၤရဲ႕ လီေနာ္မန္ေဟာနည္း စာအုပ္ရဲ႕ အမွာစာေလးမွာေတာ့ အဲဒီကတ္ေတြရဲ႕ သမိုင္းေၾကာင္းေလးကို ေျပာျပထားပါတယ္။ အဲဒီမွာ လီေနာ္မန္ဆိုတဲ့ မိန္းမႀကီးဟာ ေစ်းထဲမွာ ပန္းေရာင္းတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ သူမရဲ႕ ပန္းဆိုင္နားမွာ အမဲသားေရာင္းတဲ့ ေကာင္ေလးက သူမနဲ႔ ခင္ပါတယ္။ ေနာက္ ျပင္သစ္အစိုးရက ႏိုင္ငံေရးမႈနဲ႔ မသကၤာလို႔ ဖမ္းေတာ့ ေထာင္က်သြားတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ေထာင္က လြတ္လာတဲ့အခါ သူမရဲ႕ ေစ်းထဲက ပန္းဆိုင္ေနရာကို တျခားသူယူသြားပါတယ္။ ဒီေတာ့ သူမမွာ အလုပ္မရွိျဖစ္ေနတဲ့အခါ သူမရဲ႕ မိတ္ေဆြ အမဲသားသည္ေလးက ကတ္ျပားအလြတ္မွာ ပံုေတြဆြဲ ျဖတ္ေတာက္ၿပီး... သေဘၤာပံု က်ရင္ျဖင့္ ခရီးသြားရမယ္၊ လက္စြပ္ပံုက်ရင္ ေစ့စပ္ရမယ္...” စသျဖင့္ အေဟာေတြကို သင္ေပးတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ အသက္ေမြးတာ နာမည္ေက်ာ္ၿပီး ျပင္သစ္ဘုရင္ နပိုလီိယန္ကေတာင္ ေခၚၿပီး အၾကံဉာဏ္ ေတာင္းခံရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ သူမေသၿပီးေနာက္ပိုင္း သူမရဲ႕ ေခါင္းအံုးထဲကေန စာအုပ္နဲ႔ ဖဲထုပ္ကို သူမရဲ႕ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြက ေတြ႕ၿပီး ကတ္ေတြကို ႐ိုက္ႏွိပ္ေရာင္းခ်ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါက ဆရာမင္းသိခၤစာအုပ္ထဲက ဇာတ္လမ္းေလးပါ။ သူက ဘယ္စာအုပ္ကေန ေကာက္ႏႈတ္ၿပီး ေရးထားလဲ ဆိုတာေတာ့ မသိပါဘူး။ သူ႔ဘာသာ ဖန္တီးထားသလား ဆိုတာလည္း မသိပါဘူး။ သူ႔ဇာတ္လမ္းနဲ႔ ဆင္တာကို အင္တာနက္မွာ ရွာမေတြ႕ေသးပါဘူး။

လီနုိမန္နဲ႔ တားေရာ့ ဘာကြာျခားလဲ။

လီေနာ္မန္မွာ တားေရာ့လို မိုင္နာေတြ၊ ေမဂ်ာကတ္ေတြ မရွိပါဘူး။ လီေနာ္မန္ ဖဲတစ္ထုပ္မွာ ကတ္ျပား ၃၆ ခ်ပ္တည္း ရွိပါတယ္။ လူမႈေန႔စဥ္ဘဝမွာ ေတြ႕ျမင္ႏိုင္တဲ့ လက္စြပ္၊ စာအိတ္၊ ေက်ာက္ဆူး စတဲ့... နိမိတ္သ႑ာန္ ၃၆ ခုကို အေျခခံၿပီး ဖန္တီးထားတာပါ။

လီေနာ္မန္ကတ္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တစ္ခ်ပ္ျခင္းစီရဲ႕ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္ေတြကို သိခ်င္ရင္ျဖင့္ ဒီဆိုက္ဒ္... http://www.lenormand.eu/ မွာ ေလ့လာႏိုင္ပါတယ္။

က်န္တဲ့ ေဟာပံုေဟာနည္း၊ ေလ့လာနည္း စတာေတြကေတာ့ တားေရာ့နဲ႔ အေတာ္ေလးဆင္ပါတယ္။ ျဖန္႔က်က္ပံု (Spread) တခ်ိဳ႕ဆိုရင္ တားေရာ့ ျဖန္႔က်က္ပံုေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔က ယူၿပီး အသံုးျပဳတာပါ။

ကမာၻမွာ လီနိုမန္နဲ႔တားေရာ့ ဘယ္နည္းကုိ ပုိ အသံုးမ်ားမယ္ထင္သလဲ။

တားေရာ့ကို ပိုအသံုးမ်ားတယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ အထူးရွင္းျပဖို႔ မလိုဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္။ တားေရာ့ ျဖစ္တည္လာတဲ့ သက္တမ္း၊ တားေရာ့ရဲ႕သမိုင္းဟာ လီေနာ္မန္ထက္ ရွည္ပါတယ္။ တားေရာ့ထဲက နိမိတ္ပံုေတြ၊ သေကၤတေတြဟာ လီေနာ္မန္ဖဲထုပ္ထဲက သေကၤတေတြထက္ ပိုေလးနက္ပါတယ္။ 22 Path of Tree of Life စတာေတြ၊ ဟီးဘ႐ူးအကၡရာနဲ႔ တားေရာ့နဲ႔ ဆက္စပ္တာေတြ၊ တားေရာ့နဲ႔ Initiation ဆိုတဲ့ ထံုကူးၿပီး အဆင့္ျမင့္တဲ့ေနရာေတြကို တက္လွမ္းတာ စတာေတြဟာ တားေရာ့ရဲ႕ နက္႐ိႈင္းမႈကို ျပသလို... တားေရာ့ရဲ႕ က်ယ္ျပန္႔မႈကိုလည္း ျပဆိုတာပါ။ လီေနာ္မန္မွာ အဲဒါမ်ိဳးေတြ သိပ္မရွိပါဘူး။ က်ေနာ္ ေလ့လာမိသေလာက္ ေကာက္ခ်က္ျပဳတာပါ။

လီနိမန္ နဲ႔ေဟာတယ့္ ကမာၻေက်ာ္ ပညာရွင္ၾကီးေတြရွိလား။ (ဥပမာ။ လကၡဏာမွာ ဆိုရင္ ကုိင္ရုိ၊ KP မွာ ဆိုရင္ ကရစ္သွ်နားမူရတီး၊ အစရိွသျဖင့္) အခု ကမာၻေပၚမွာ လီနုိမန္နဲ႔ေဟာလို႔ နာမည္ၾကီးသူေတြ ရွိပါသလား။ သို႔မဟုတ္ စတင္အသံုးျပဳခဲ့တယ့္ နိုင္ငံမွာေကာ ရွိသလား။

လီေနာ္မန္နဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ ကမာၻေက်ာ္ပုဂၢိဳလ္ကို ျပပါဆိုရင္ အထက္မွာ ေျပာျပခဲ့တဲ့ ျပင္သစ္က နိမိတ္ဖတ္ ဆရာမ Marie Anne Lenormand ကိုပဲ ျပရပါမယ္။ ဒီေတာ့ကာ ခုနက ဘဲဥအစ ရွာမရ ပံုျပင္ကို ျပန္ေရာက္ သြားပါလိမ့္မယ္။ လကၡဏာ ဆရာႀကီး ကိုင္႐ိုဟာ လကၡဏာေဟာၿပီး နာမည္ေက်ာ္တာပါ။ ဆရာႀကီး ကရစ္သွ်နားမူရတီးက KP ကို ထြင္ၿပီးေဟာခဲ့၊ သုေတသန ျပဳခဲ့လို႔ နာမည္ေက်ာ္ခဲ့တာပါ။ ျပင္သစ္က နိမိတ္ဖတ္ ဆရာမ Marie Anne Lenormand ကလည္း ဥေရာပမွာ အဲဒီေခတ္က နာမည္ေက်ာ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္... သူ႔နာမည္ကို အစြဲျပဳၿပီးေပးထားတဲ့ လီေနာ္မန္ဖဲထုပ္နဲ႔ ေဟာခဲ့လို႔ပဲ နာမည္ေက်ာ္ခဲ့တာလား ဆိုတာကေတာ့ အေတာ္ေလး မရွင္းလင္းတဲ့ ကိစၥပါ။ ဒီကိစၥဟာျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေစ်းကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေရာက္ဖူးသလား မေရာက္ဖူးသလား ဆိုတာထက္ ဦးေႏွာက္စားပါလိမ့္မယ္။

လီနိုမန္မွာ ဘယ္လိုေဟာနည္းေတြ ရွိသလဲ။ ဘယ္နည္း ကုိ ပုိၾကိဳက္သလဲ။ ဘာေၾကာင့္လဲ။

လီေနာ္မန္မွာ ေဟာနည္းေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိပါတယ္။ အဲဒီေဟာနည္းေတြဆိုတာ ျဖန္႔က်က္ပံု (Spread) ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ျဖန္႔က်က္ပံု အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေဟာလို႔ ရပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ၿပီးေတာ့ အဲဒီ ျဖန္႔က်က္ပံုေတြထဲမွာပဲ ကိုယ္စားျပဳကတ္ ဆြဲၿပီး ေဟာတာမ်ိဳးလည္း ရွိပါတယ္။ ေမးလာတဲ့ ေမးခြန္းေပၚလိုက္ၿပီး ျဖန္႔က်က္ပံုေတြကို ကၽြန္ေတာ္ အမ်ိဳးမ်ိဳးအသံုးျပဳပါတယ္။ အသံုးမ်ားတာက Yes/ No ေမးခြန္းဆိုရင္ ၃ ခ်ပ္ဆြဲတဲ့နည္းပါ။ General ကိစၥေတြနဲ႔ ပတ္သက္တာကို ေမးရင္ေတာ့ Horse Shoe Spread ဆိုတဲ့ ၇ ခ်ပ္နဲ႔ ျမင္းခြာပံု ျဖန္႔က်က္နည္းနဲ႔ ေဟာပါတယ္။ ဘေလာ့ဂ္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ အရင္က လီေနာ္မန္အေၾကာင္း ပို႔စ္ေတြမွာ နမူနာေတြ ေျပာျပဖူးပါတယ္။ စိတ္ဝင္စားရင္ ျပန္ရွာဖတ္ႏိုင္ပါတယ္။

လီနိုမန္က လူတစ္ေယာ္ရဲ့ မူလအေဟာ လို႔ေခၚတယ့္ လူတစ္ေယာက္ ေမြးလာတာနဲ႔ တခါတည္း ေဟာလို႔ရတယ့္နည္းရွိလား။ (က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ အိမ္ေထာင္ေရး၊ လူမႈေရး အစရွိသျဖင့္ ေမြးရာမွေသသည္ အထိ ေဟာနည္း ရွိလား။)

အဲဒီေမးခြန္းကို... “ရတယ္၊ မရဘူး” လို႔ ႏွစ္မ်ိဳးလံုး ေျဖရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လီေနာ္မန္ကတ္ေတြကို ေလ့လာတဲ့အခါမွာ နည္းလမ္းတစ္ခုျဖစ္တဲ့ တစ္ေန႔တာ ကိုယ္စားျပဳကတ္ (Card of the Day) ကို ဆြဲထုတ္ၿပီး ေဟာတဲ့နည္း ရွိပါတယ္။ အဲဒီနည္းအတိုင္းပဲ လူတစ္ေယာက္ ေမြးလာတာနဲ႔ တစ္သက္တာ ကိုယ္စားျပဳကတ္ (Card for the whole life) ဆိုၿပီး ဆြဲလို႔ ရပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ လီေနာ္မန္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ပညာရွင္ေတြ ဆြဲၿပီး ေဟာခဲ့တယ္၊ မွန္ကန္မႈေတြ ရွိခဲ့တယ္ ဆိုတာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မၾကားဖူးသလို ရွိလည္း မရွိဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္။ ဘာလို႔လဲ ဆိုရင္ျဖင့္ တားေရာ့လိုပါပဲ၊ လီေနာ္မန္ဟာလည္း ကတ္ေဗဒင္ျဖစ္ေလေတာ့ ေလးငါးေျခာက္လ ပတ္ဝန္းက်င္ေလာက္ကိုပဲ ေဟာတာက ပိုသင့္ေလ်ာ္ပါတယ္။ အေဝးႀကီးကို လွမ္းေဟာတာဟာျဖင့္ လကၡဏာၾကည့္တဲ့ မွန္ဘီလူးနဲ႔ ေကာင္းကင္ကို ေထာင္ၾကည့္သလို ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္လို႔ ထင္တယ္။ ဒီေတာ့ အနီးၾကည့္တာကို အနီးအတြက္ပဲ အသံုးခ်တာ ပိုသင့္ေလ်ာ္မယ္လို႔ ထင္တယ္။

အျခားတစ္ဘက္မွာ အဲလိုမ်ိဳး လာေမးတာကို ေဟာဖူးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က လီေနာ္မန္နဲ႔၊ မမိုးသူက တားေရာ့နဲ႔ေဟာတာပါ။ နကၡတ္ေဗဒင္ မွတ္စုမ်ား ဘေလာ့ကို ေရးတဲ့ ကိုပခန္းက သူ႔အနာဂတ္ ဘဝကံၾကမၼာ ဆိုၿပီး ေမးလာခဲ့ဖူးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္က အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ မေျဖဘဲ အီးေလးဆြဲေနခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္မွ သူေက်နပ္ေအာင္ ေျဖလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီအေျဖေတြကို နမူနာၾကည့္ခ်င္ရင္ ဒီလင့္ခ္မွာ ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။

http://mmtarotlenormand.blogspot.com/2010/01/blog-post_18.html
http://mmtarotlenormand.blogspot.com/2010/01/blog-post_12.html

ဒီေတာ့ တားေရာ့၊ လီေနာ္မန္ စတာေတြမွာ ေတြးစရာ၊ ဒါမွမဟုတ္ ဦးစားစရာေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒါက ဘာလဲ ဆိုရင္ျဖင့္ ဒီကံၾကမၼာ ဖဲထုပ္ေတြဟာ မွန္ကန္ေအာင္ ေဟာႏိုင္တယ္ ဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ ရွည္ၾကာတဲ့ ကာလကိုပဲ လွမ္းေမးေမး မွန္ကန္ရမယ္ဆိုတဲ့အခ်က္ရယ္၊ အျခားတစ္ဘက္မွာက ခုနကေျပာတဲ့ ၆ လ ပတ္ဝန္းက်င္ေလာက္ အတြင္းကိုပဲ ေဟာႏိုင္တယ္ ဆိုတဲ့ အခ်က္ရယ္... အဲဒီႏွစ္ခု ဘယ္ဟာကို လက္ခံသင့္သလဲဆိုတာ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ခုထိ အေျဖမရွိေသးပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေလာေလာဆယ္ ျဖစ္သင့္တယ္လို႔ ထင္တဲ့ အနီးတစ္ဝိုက္ကိုပဲ ေဟာတာမ်ားပါတယ္။ မမိုးသူ ေရးတဲ့ “တားေရာ့ အေမးအေျဖ” ဆိုတဲ့ ပို႔စ္မွာ အဲဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္တာမ်ိဳးေတြကို ေသခ်ာေဆြးေႏြးထားပါတယ္။ ဒီလင့္ခ္မွာပါ။

http://mmtarotlenormand.blogspot.com/2010/04/blog-post_16.html

လီနိုမန္က ေမးခြန္းေမးမွ ေဟာနုိင္တာလား။ ေမးခြန္းမေမးရင္ မေဟာနိုင္ေတာ့ဘူးလား။ ေဗဒင္ေမးတယ့္လူ လာတာနဲ႔ ဘာမွမေမးဘဲ ေဟာတယ့္နည္း လီနိုမန္မွာ ရွိသလား။

ေဟာတဲ့နည္း ရွိပါတယ္။ တခ်ိဳ႕လာေမးတဲ့ လူေတြက ဘာမွ မေမးဘဲ ဆရာျမင္တာ ေျပာပါလို႔ ဆိုတတ္ပါတယ္။ အဲဒီအခါမ်ိဳးက်ရင္ျဖင့္ ကတ္မ်ားမ်ားပါတဲ့ ျဖန္႔က်က္ပံု တစ္ခုကို ခင္းလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီျဖန္႔က်က္ပံုမွာ ဘဝရဲ႕႐ႈေထာင့္စံုျဖစ္တဲ့ အခ်စ္၊ အလုပ္၊ မိသားစု စတာေတြအတြက္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ေနရာေတြ ပါရပါမယ္။ အဲလို ျဖန္႔က်က္ၿပီး အခ်စ္ေရးဟာျဖင့္ ဘာျဖစ္လို႔၊ မိသားစုေရးကေတာ့ျဖင့္ ဘာျဖစ္ေနပါၿပီ ဆိုၿပီး ေျပာလို႔ရပါတယ္။

လီနိုမန္မွာ လာေမးတယ့္သူက ဘာကိစၥနဲ႔ လာေမးတာလဲလို႔ လာတာနဲ႔ေျပာနိဳင္တယ့္ နည္းရွိလား။

ေဟာတဲ့သူရဲ႕ အေတြ႕အၾကံဳေပၚမူတည္ၿပီး ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ နည္းလမ္းကေတာ့ အထက္မွာ ေျပာသြားခဲ့သလိုပါပဲ။ သင့္ေလ်ာ္ရာ ကတ္ျဖန္႔က်က္ပံု တစ္ခုကို အသံုးခ်ၿပီး ေမးလိုက္တာပါပဲ။ Personality Spread ဆိုတာမ်ိဳးကိုသံုးၿပီး လာေမးတဲ့လူဟာ ဘယ္လိုမ်ိဳး ပံုစံရွိတယ္ဆိုတာကိုပါ အေျဖထုတ္ၾကည့္လို႔ ရပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ မွန္ကန္မႈကေတာ့ အေတြ႕အၾကံဳေပၚ မူတည္ပါလိမ့္မယ္။

လီနိုမန္မွာ ကိစၥ တစ္ခုကို ခဏခဏ လာေမးလို႔ ေကာင္းလိုက္၊ မေကာင္းလုိက္ ျဖစ္ေနရင္ ဒီကိစၥကုိ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်မလဲ။

ပညာရွင္ေတြ အားလံုးနီးပါးက ကိစၥတစ္ခုကို ခဏခဏ ျပန္မေမးသင့္ဘူးလို႔ ဆိုၾကပါတယ္။ ျပန္ေမးတာဟာ ပညာရပ္ကို မေလးမစား ျပဳရာေရာက္တယ္လို႔လည္း တခ်ိဳ႕က ဆိုၾကပါတယ္။ အဲဒီေနရာမွာ ျဖစ္ႏိုင္ေခ် ၂ ခုရွိပါတယ္။ တစ္ခုက ကိစၥတစ္ခုတည္းကို လူတစ္ေယာက္တည္းက ခဏခဏ ျပန္လာေမးတာပါ။ အဲဒါမ်ိဳးဆိုရင္ ျပန္မေမးသင့္ဘူးလို႔ ယူဆပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္လည္း ခဏခဏ ၾကံဳဖူးပါတယ္။ လာေမးတဲ့သူေတြက ကိစၥတစ္ခုကို ခဏခဏ ျပန္လာေမးတာပါ။ တခ်ိဳ႕လူေတြကို က်ေနာ္က ေဟာလိုက္တယ္ ခရီးထြက္ရမယ္ ဆိုၿပီးေဟာလိုက္တာပါ။ ေနာက္ထပ္ ၂ ပတ္ေလာက္ အၾကာမွာ... အဲဒီေမးတဲ့လူက အေၾကာင္းမထူးေသးပါလား ဆိုၿပီး ထပ္လာေမးတယ္ အဲဒီအခါ... ထပ္ဆြဲလိုက္ေတာ့ ဖဲခ်ပ္က... “အိမ္မွာေနရမယ္” လို႔ ျဖစ္သြားျပန္တယ္။ အဲလိုမ်ိဳး ကၽြန္ေတာ္ ခဏခဏ ၾကံဳပါတယ္။ လာေမးတဲ့လူေတြက မ်ားေလေတာ့ ဘယ္သူ႔ကို ဘယ္တုန္းက ဘာေဟာလိုက္မွန္းေတာင္ ကၽြန္ေတာ္ မသိပါဘူး။ အဲဒီအခါမွာ တခ်ိဳ႕က... “ဆရာ၊ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ပတ္တုန္းက ခရီးသြားရမယ္ဆို... ခုက်ေတာ့ ေျပာင္းျပန္ပါလား” လို႔ ေျပာတယ္။ ဒီေတာ့ ဘယ္ဟာကို အမွန္ယူရမွာလဲ... လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ပတ္က ဟာလား၊ ဒီေန႔တြက္တဲ့ဟာလား ဆိုတာ။

သခၤ်ာမွာ ေနရာတစ္ခုခုကိုညႊန္းခ်င္တဲ့အခါ စမွတ္ဆိုတဲ့ Reference Point တစ္ခု လိုပါတယ္။ ဥပမာ ကိုခ်မ္းေျမ့ဦးရဲ႕ အိမ္ဟာ ကိုအုပ္စိုးအိမ္နဲ႔ သံုးအိမ္ေက်ာ္မွာ ရွိပါတယ္ဆိုတာမ်ိဳးပါ။ သံုးအိမ္ေက်ာ္ဆိုတာဟာ ညာဘက္ကေန ေရတာလား၊ ဘယ္ဘက္ကေန ေရတာလား ဆိုတာ သိရပါမယ္။ ကိုအုပ္စိုးအိမ္ ဆိုတာကိုလည္း တစ္ဘက္သားက သိရပါမယ္။ မသိရင္ျဖင့္ ကိုအုပ္စိုးအိမ္ဟာ ဓမၼာ႐ံုေနာက္ေဖးေပါက္ကေန လွမ္းျမင္ရတဲ့ တစ္ခုတည္းေသာ အိမ္ေပါ့ စသျဖင့္ Reference Point ဆိုတာ ရွိရပါမယ္။

ဒီလိုပါပဲ လီေနာ္မန္နဲ႔ ေဟာတဲ့အခါမွာလည္း တစ္ခုကိုေတာ့ ပံုေသထားရပါမယ္။ ပထမတစ္ခုက အခ်ိန္ကာလကို ပံုေသထားတာပါ။ ဆိုလိုတာက... ေဟာထားတဲ့ ကိစၥတစ္ရပ္ ျဖစ္မလာမခ်င္း ထပ္မေမးတာမ်ိဳးပါ။ အနည္းဆံုး ၂ ပတ္ကေန အမ်ားဆံုး ၆ လအထိ ျဖစ္မလာမခ်င္း ေစာင့္သင့္ပါတယ္။ ၂ ပတ္၊ ၆ လ စသည္တို႔က ေဟာတဲ့လူရဲ႕ ယူဆခ်က္ပါ။ အဓိဌာန္လို႔လည္း ဆိုႏိုင္ပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခုက ကတ္အေဟာကို ပံုေသ ယူတာပါ။ ဒီေန႔ေမးလို႔ သူေဌးျဖစ္မယ္ေဟာၿပီး မနက္ျဖန္ ထပ္ေမးေတာ့ ေခြးျဖစ္တယ္ဆိုရင္ ေခြးျဖစ္မယ္လို႔ ေဟာလိုက္တာပါ။ ဒါဟာ ကတ္ကို ပံုေသထားတာပါ။ အဲလိုဆိုရင္ ေကာင္းတဲ့ကတ္ မက်မခ်င္း တစ္ကတ္ၿပီးတစ္ကတ္ ဆြဲလို႔ ရမလားဆိုၿပီး တခ်ိဳ႕က ေစာဒကတက္ႏိုင္ပါတယ္။ ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ဆြဲဆြဲ... တစ္ဆယ္၊ တစ္ရာ၊ တစ္ေထာင္ ဆြဲလို႔ ရပါတယ္... ေဗဒင္ေဟာတဲ့လူက တကယ့္ကို ခံယူခ်က္ ျပင္းျပင္းနဲ႔ က်လာတဲ့ အဓိဌာန္ၿပီး ဆဲြရင္... ကတ္ေတြကို ယံုၾကည္ရင္ ဘယ္ႏွစ္ေခါက္ဆြဲဆြဲ က်လာတဲ့ ကတ္ေတြက အေျဖနဲ႔ အနီးစပ္ဆံုးကတ္ေတြသာ က်ပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီအခါမွာေတာင္ ကတ္ေတြက အမ်ိဳးမ်ိဳး က်ေနတယ္ဆိုရင္ က်သမွ်ကို ေပါင္းစပ္ၿပီးသာ ေဟာရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေတာ့ ကိုယ္ဟာ ဘယ္လိုယံုၾကည္ခ်က္၊ ခံယူခ်က္နဲ႔ ေဟာမွာလဲဆိုတာကို အရင္ဆံုးျဖတ္ရပါမယ္။ ေဗဒင္ေမးတဲ့လူေတြက အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြနဲ႔ ကိုယ့္စီကို လာၾကတာပါ။ အဲဒီအခါမွာ ေဟာတဲ့လူ ကိုယ္က ေတာင္ေရာက္လိုက္၊ ေျမာက္ေရာက္လိုက္ ျဖစ္ေနလို႔ မရပါဘူး။ အခ်ိန္ကာလကို ကိုယ္က သတ္မွတ္ထားတယ္ဆိုရင္ျဖင့္ ၆ လမတိုင္လို႔ ထပ္မေဟာဘူး ဆိုရင္... ကိုယ္ေဟာတာ မျဖစ္မခ်င္း မေဟာေပးရပါဘူး။ အဲလို စည္းကမ္းရွိရပါမယ္။ တကယ္လို႔ ၆ လေလာက္ထိ ေစာင့္ၿပီးသည့္တိုင္ ေဗဒင္ဆရာ ေဟာတဲ့အတိုင္း ျဖစ္မလာဘူးဆိုရင္ ဘယ္လို ယူဆၾကမလဲေပါ့။ ကိုယ္က ၆ လလို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီး ေဟာေပးလိုက္ၿပီးေတာ့... ၆ လေက်ာ္တဲ့အထိ ျဖစ္မလာဘူးဆိုရင္ ေဗဒင္ဆရာမွားပါတယ္။ အဲဒီအခါ အဲတုန္းက ေဟာေပးလိုက္တဲ့ ကတ္ေတြကို ျပန္ၾကည့္သင့္ပါတယ္။ ဘယ္လိုမ်ိဳး ယူဆလိုက္လို႔ မွားသြားတာလဲ ဆိုတာကို ျပန္ၾကည့္သင့္ပါတယ္။

ဥပမာ။ ။ အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔ ေဗဒင္လာေမးတယ့္အခါ အမ်ိဳးသမီးက သီးသန္႔လာေမးတယ္။ အဲဒီအခါေကာင္းလို႔ ေကာင္းတယ္ေျပာျပီး ေနာက္ေန႔မွ အမ်ိဳးသားက ထပ္ေရာက္လာၿပီး ေမးျပန္တယ္။ အဲဒီအခါ မေကာင္းတဲ့ ကတ္က်လို႔... မေကာင္းဘူး ဆိုၿပီး ေဟာလုိက္တယ္။ သူတုိ႔ နွစ္ေယာက္က အဲဒီကိစၥနဲ႔ကြိဳင္တတ္ျပီး တျပိဳင္တည္း ျပန္ေရာက္လာရင္ ဘယ္လို လုပ္မလဲ။ ဘယ္သူ႕ကိုေဟာတာ အမွန္ယူမလဲ။ (အဲလို မဟုတ္ဘဲ၊ ႏွစ္ေယာက္လံုး ျပန္ေရာက္လာလို႔ အသစ္ ျပန္ေဟာရင္ အရင္က ေဟာတာေတြကုိ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ အရင္ကေဟာတာေတြက အလကားလို႔ ယူဆရမလား။)

ဒီဥပမာက်ေတာ့ ဒုတိယျဖစ္ႏိုင္ေခ်ထဲမွာ ပါသြားပါတယ္။ သူက ကိစၥတစ္ခုတည္းကို လူႏွစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္တစ္ခါစီ ျပန္လာေမးတာပါ။ ဒါဆိုရင္ေတာ့ လူတစ္ေယာက္တည္းက ခဏခဏ ျပန္လာေမးတာ မဟုတ္တဲ့အတြက္ ေျဖသင့္ပါတယ္။ အဲလို ေျဖလိုက္တဲ့အခါ အေျဖက လြဲေနတယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲဆိုတာပါ။ လြဲႏိုင္ပါတယ္။ လြဲဖို႔လည္း မ်ားပါတယ္။ ဘာလို႔ လြဲရသလဲဆိုရင္ လာေမးတဲ့လူက ၂ ေယာက္ျဖစ္တဲ့အတြက္ အဲဒီကိစၥအေပၚမွာ သူတို႔ ျမင္တဲ့ ႐ႈေထာင့္က လြဲလို႔ျဖစ္ပါတယ္။

ပထမလူ > > င < < ဒုတိယလူ
^
^
ပထမလူ + ဒုတိယလူ

အထက္က ပံုမွာ ပထမလူက “ပ” လို႔ ျမင္ေပမယ့္ ဒုတိယ လူက “ဂ” လို႔ပဲ ျမင္ပါလိမ့္မယ္။ တကယ္လို႔ လူႏွစ္ေယာက္ေပါင္းရဲ႕ ႐ႈေထာင့္ကေန ျမင္ရင္ျဖင့္ “င” ျဖစ္သြားပါမယ္။ (နမူနာေျပာျပတာပါ) အဲလိုပါပဲ ကိစၥတစ္ရပ္ကို လူႏွစ္ေယာက္က လာေမးတဲ့အခါမွာ သူတို႔ေတြရဲ႕ ႐ႈေထာင့္နဲ႔ ခံစားပံု မတူေလ ရလာတဲ့ အေျဖက မတူကြဲျပားေလ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ေဗဒင္ေဟာတဲ့သူက ဒီသေဘာကို နားလည္ထားရပါမယ္။

ပထမရက္မွာ အမ်ိဳးသားက လာေမးတယ္ အဲဒီအခါမွာ... “ခင္ဗ်ားသာ အိမ္ေထာင္က်ရင္ျဖင့္ အေတာ္ေလး စိတ္ဆင္းရဲရမွာဗ်...” လို႔ ေဗဒင္ဆရာက ေဟာလိုက္တယ္။ ေနာက္ရက္မွာ သူနဲ႔ ယူဖို႔စဥ္းစားတဲ့ အမ်ိဳးသမီးက လာတဲ့အခါမွာက်ေတာ့ ကတ္ေတြက အင္မတန္ေကာင္းတာေတြ ျဖစ္ေနျပန္တယ္။ ဒီအခါမွာ... “ခင္ဗ်ားအိမ္ေထာင္ကေတာ့ အေတာ္ေလး စိတ္ခ်မ္းသာတဲ့ အိမ္ေထာင္ျဖစ္မွာပဲဗ်...” လို႔ ေဟာလိုက္ျပန္တယ္။ အဲလိုပဲ ေဟာလိုက္ရမွာပါပဲ။ အဲလိုမွ မေဟာရင္ ေဗဒင္ဆရာဟာ ေဗဒင္အေပၚ သစၥာေဖာက္ရာ ေရာက္ပါလိမ့္မယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတဲ့ ေဗဒင္ဆရာဆိုတာ ကတ္ေတြနဲ႔ ေဟာတာကို ေျပာတာပါ။ က်လာတဲ့ အေျဖေတြက ဘာလို႔ အဲလို မတူကြဲျပားရလဲ ဆိုရင္ျဖင့္ လာေမးတဲ့အခ်ိန္မွာ အဲဒီအမ်ိဳးသားေရာ အမ်ိဳးသမီး ႏွစ္ေယာက္လံုးက ပုဂၢိလိက ခံစားခ်က္ဆိုတဲ့ Personal Feeling ေတြ လြန္ကဲေနလို႔ပါ။

ေဗဒင္ဆရာဟာ သူယံုၾကည္တဲ့ ကတ္ေတြက ျပတဲ့အတိုင္း ေဟာရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ပတ္ေလာက္ ၾကာေတာ့ လင္မယားႏွစ္ေယာက္စလံုးက တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ေရာက္လာျပန္တယ္။ ဒီအခါမွာ ကတ္ေတြ ထပ္မဆြဲဘဲနဲ႔ ဘယ္လိုေကာက္ခ်က္ခ်ႏိုင္လဲဆိုရင္... ဒီ ၂ ေယာက္ အိမ္ေထာင္ျပဳရင္ျဖင့္ တစ္ေယာက္က အင္မတန္ စိတ္ဆင္းရဲၿပီး တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္မယ္လို႔ ေကာက္ခ်က္ခ်ရပါမယ္။ ေယာက္်ားက အိမ္ေထာင္က်ၿပီး မိန္းမေၾကာက္ရတာမ်ိဳးလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ႏိုင္ပါမယ္။ ဒါက နမူနာ ေျပာျပတာပါ။ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ေတြက အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိပါလိမ့္မယ္။

ဒီေတာ့ အဲဒီ ၂ ေယာက္ အတူထပ္လာၿပီး ေမးရင္ျဖင့္ ေဗဒင္ဆရာအဖို႔ ေသြးပ်က္ေနစရာ မလိုပါဘူး။ ကတ္ေတြ ထပ္မံဆြဲေပးၿပီးေတာ့ အရင္ ၂ေခါက္က ေဟာခဲ့တာေတြနဲ႔ ေပါင္းစပ္ျခံဳငံုၿပီး အေျဖထုတ္ေပးဖို႔ပဲ လိုပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ေဗဒင္ဆရာအေနနဲ႔ ေဗဒင္ေဟာယံုတင္မဟုတ္ဘဲ... အၾကံဉာဏ္သေဘာမ်ိဳးနဲ႔... အိမ္ေထာင္ရယ္လို႔ ျဖစ္လာရင္ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္က အေလွ်ာ့ေပးသင့္တာ ေပးရမယ္... တစ္ေယာက္ကလည္း တစ္ေယာက္ကို သိပ္ၿပီးေတာ့ အႏိုင္မယူသင့္ဘူး စတာေတြကို ေျပာရပါမယ္။ ေဗဒင္ပညာဟာ လက္ေတြ႕မွာ အသံုးခ်ဖို႔ပါ။ ေဗဒင္ေဟာတဲ့သူဟာလည္း လက္ေတြ႕ကို အျမဲတမ္း မ်က္ေျခမျပတ္ သတိရွိေနရမွာပါ။

ဒီေတာ့ အထက္က ေျပာခဲ့တာေတြကို ျပန္အႏွစ္ခ်ဳပ္ရရင္ျဖင့္ ေဗဒင္ေဟာတဲ့လူဟာ အခ်ိန္ကာလကို ပံုေသသတ္မွတ္ၿပီး (၆ လ၊ တစ္ႏွစ္) စသည္ျဖင့္ ေဟာမွာလား၊ ကတ္အေဟာကို ၾကည့္ၿပီး ေဟာမွာလား ဆိုၿပီး ၂ မ်ိဳးရွိပါမယ္။ ေနာက္တစ္ခါ ကိစၥတစ္ရပ္တည္းကို လူတစ္ေယာက္တည္း ေမးတာလား လူႏွစ္ေယာက္က ေမးတာလား ဆိုတာကိုလည္း ဆံုးျဖတ္ရပါမယ္။ ေဗဒင္လာေမးတဲ့လူေတြက အလႊာအသီးသီးက လူတန္းစားအဖံုဖံု ျဖစ္ေနႏိုင္ပါတယ္။ သူတို႔ကို သြားၿပီးေတာ့ ပံုေသသတ္မွတ္လို႔ မရပါဘူး။ ေဗဒင္ေဟာတဲ့ ဆရာကသာ ဘယ္လိုကိစၥျဖစ္လာရင္ျဖင့္ ဘယ္လိုေဟာမယ္ဆိုတာကို ပံုေသ သတ္မွတ္ထားရပါမယ္။ အဲလိုသတ္မွတ္ထားၿပီးၿပီဆိုရင္ က်လာတဲ့အတိုင္း ျမင္တာကို ေဟာလိုက္ဖို႔ ေနာက္တြန္႔ေနစရာ မလိုပါဘူး။ အဲလိုေနာက္မတြန္႔ဘဲ ေဟာလိုက္လို႔ မွားေနေသးတယ္ ဆိုရင္ေတာ့... ကိုယ္နဲ႔ လီေနာ္မန္နဲ႔ဟာ တစ္သားတည္း မက်ေသးဘူးလို႔ပဲ ယူဆရပါေတာ့မယ္။ ဆက္လက္ေလ့က်င့္ ေလ့လာဖို႔ လိုအပ္ေနတာကိုလည္း ျပဆိုပါတယ္။

လီနိုမန္နဲ႔ေဟာတယ့္အခါ အေ၀းက လူက လွမ္းေမးရင္ ဘယ္လို ေဟာမလဲ။ အဲလိုနည္းေတြ လီနိမန္ က်မ္းေတြထဲမွာ စနစ္တက် ေဟာျပတာရွိလား။

ေခတ္စနစ္ေတြေျပာင္းလာေတာ့ ဖုန္းေတြ၊ ခ်က္တင္းေတြ ေပၚလာတဲ့အခါမွာ ေဗဒင္ဆရာေတြက ခ်က္တင္ေဘာက္စ္္ကေန၊ ဖုန္းထဲကေန၊ ေမးလ္ကေန ေဟာၾကပါတယ္။ အရင္တုန္းကေတာ့ စာတိုက္ကေန ေဟာတာရွိပါတယ္။ ေရွးက က်မ္းစာအုပ္ေတြမွာ ဒီလိုေဟာလို႔ ရတယ္လို႔ ျပမထားပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေဟာၾကပါတယ္။ လီေနာ္မန္ေကာ တားေရာ့ကိုေရာ ဒီလိုပဲ ေဟာၾကပါတယ္။ ဂ်ီေတာ့ခ္ကေနၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို လာေမးၾကတာေတြ ရွိပါတယ္။ အဲလိုေမးတဲ့အခါမွာ ေမးတဲ့သူကိုယ္စား ေဟာတဲ့သူ ကၽြန္ေတာ္က ဖဲထုပ္ကို ခ်ိဳးၿပီး ကို႔ဘာသာ ဆြဲရပါတယ္။ ကိုက အဲလို လုပ္ေနတဲ့အခါမွာ ေမးတဲ့သူက ေမးခြန္းကို အာ႐ံုျပဳေနရပါတယ္။ ဒါဆိုရင္ အေတာ္ေလး နည္းစပ္တဲ့ ေဟာကိန္းေတြကို ရပါတယ္။ အေပၚမွာ ညႊန္းခဲ့တဲ့ မမိုးသူ ေရးတဲ့ “တားေရာ့ အေမးအေျဖ” ဆိုတဲ့ ပို႔စ္ေလးမွာ အဲဒီကိစၥကို အေတာ္ေလးေဆြးေႏြးထားပါတယ္။ စိတ္ဝင္စားလို႔ ျပန္ဖတ္ၾကည့္ခ်င္ရင္ ဖတ္ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလင့္ခ္မွာပါ။

http://mmtarotlenormand.blogspot.com/2010/04/blog-post_16.html

လီနိုမန္ မွာ အေဆာင္၊ယၾတာ ေပးနည္းေတြ ရွိပါသလား။ ယံုၾကည္ရတယ့္ က်မ္းရင္းေတြမွာေကာ ပါသလား။

တကယ္တမ္းက လီေနာ္မန္မွာ အေဆာင္ေတြ ယၾတာေတြ မရွိပါဘူး။ လီေနာ္မန္ဟာ ကံၾကမၼာ ဖတ္ဖို႔အတြက္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ လိုအပ္တဲ့လူေတြရွိရင္၊ ေတာင္းရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေပးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ယၾတာေတြကို မယံုၾကည္ပါဘူး။ ယံုၾကည္လို႔ အတင္းလာေတာင္းရင္ ေပးလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီအခါ “ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ မယံုဘူး၊ ခင္ဗ်ားဘာသာ ယံုရင္ေတာ့ ေဆာင္ဗ်ာ” အဲလိုမ်ိဳး လံုးဝ မေျပာပါဘူး။ သူကယံုလို႔ လာေတာင္းတဲ့အတြက္ သူ႔ယံုၾကည္မႈ ပ်က္သြားမွာ စိုးရိမ္လို႔ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ေပးလိုက္တာေတြက ေငြေၾကးနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ေငြေၾကးကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ ကတ္ေလးကို ေဆာင္ခိုင္းလိုက္တာ အဲဒါမ်ိဳးပါပဲ ပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ပို႔စ္တစ္ခုမွာ ဖတ္ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလိုေပးတဲ့နည္းလမ္းကို တျခားေသာ တားေရာ့ ဆရာသမားေတြဆီက အတုခိုးတာလို႔ဆိုရင္ မမွားပါဘူး။ (ဥပမာ က်န္းမာေရး မေကာင္းတဲ့လူကို Strength ဆိုတဲ့ တားေရာ့ကတ္ကို ေဆာင္ခိုင္းတာမ်ိဳးပါ) ကၽြန္ေတာ္ဖတ္ဖူးသေလာက္ လီေနာ္မန္ စာအုပ္ေတြမွာေတာ့ အေဆာင္ေတြေပးတာ မေတြ႕ဖူးပါဘူး။

က်မ္းေတြက အခ်င္းခ်င္းဆန္႔က်င္ေနရင္ ဘယ္လို နည္းနဲ႔အမွားအမွန္ဆံုးျဖတ္မလဲ။ ဘယ္က်မ္းကုိ မူေသယူျပီးဆံုးျဖတ္မလဲ။

တျခားေဗဒင္ေတြမွာေတာ့ ဘယ္လို ယူဆမယ္ မသိပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္က ကတ္ေဗဒင္ေတြ ေလ့လာတဲ့ ေနရာကေန ေျပာတာပါ။ ေလ့လာေလ က်မ္းေတြ မ်ားေလေလ၊ မူကြဲေတြ ေတြ႕လာမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္ဟာက ယံုၾကည္ရတဲ့ က်မ္းျဖစ္မွာလဲ ဆိုတာကို ဆံုးျဖတ္ဖို႔ လိုလာပါၿပီ။ အဲဒီအခါ ကိုယ္က ပံုေသျဖစ္ေနဖို႔လိုပါတယ္။ အထက္ကေျပာခဲ့သလို Reference Point ရွိဖို႔လိုပါတယ္။ ဥပမာအေနနဲ႔ ျပရမယ္ဆိုရင္ နံပါတ္ ၁၁ ၾကာပြတ္ ကတ္ျပားပါ။

ဒါကို Lenormand.edu ဆိုက္ဒ္က

Think before you speak, and consider exactly who you say what.

With the whip many important things can happen. Discussions may degenerate. Wrong words can hurt someone. You can demonstrate power with words or you can help somebody with knowledge. With words and voice can also bring delight. Think about it!

သူက စကားေျပာျခင္းဟာ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ထိခိုက္ေစႏိုင္လို႔... စကားေျပာ ဆင္ျခင္ပါလို႔ ဆိုပါတယ္။

ဒါကို Chancery.com က ဘယ္လို ဆိုလဲ ဆိုရင္ျဖင့္...

The Rod represents overall harmony in your domestic environment. You may have mild family quarrels or domestic trouble, but they will prove inconsquential.

သူကက်ေတာ့ အၾကမ္းအားျဖင့္ ဟာမိုနီ (လိုက္ဖက္ညီမႈ) ရွိမယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အထက္က အဓိပၸာယ္နဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ပါပဲ။ ဆရာမင္းသိခၤရဲ႕ တံျမက္စည္းကတ္ကိုပါ ဒီၾကာပြတ္ကတ္နဲ႔ အတူတူပဲလို႔ ယူဆမယ္ ဆိုရင္... သူ႔ေကာက္ယူခ်က္ျဖစ္က... “ရွင္းလင္းသြားၿပီ ေခ်ာေမြ႕သြားၿပီ ပူစရာမလိုေတာ့ပါ။” လို႔ ဆိုထားပါတယ္။

ဒီေတာ့ ကတ္ျပားတစ္ခုတည္းမွာတင္ ဖြင့္ဆိုခ်က္က ၃ ခုျဖစ္ေနပါတယ္။ ဘယ္ဟာကို ယူဆမလဲလို႔ ဆိုတာက စဥ္းစားစရာပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ယံုၾကည္ရာ တစ္ခုကို ယူဆတာ အေကာင္းဆံုးလို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။ ကိုယ္က ၾကာပြတ္ကတ္ကို အျငင္းအခုန္ကတ္လို႔ မွတ္ယူရင္ အျမဲတမ္း၊ ဒီကတ္က်တိုင္း ျငင္းခုန္ရမယ္လို႔ ေဟာရပါမယ္။ တကယ္လို႔ ဆရာမင္းသိခၤရဲ႕ မူနဲ႔ ရွင္းလင္းသြားျခင္းလို႔ ယူဆမယ္ဆိုရင္ အျမဲတမ္း ရွင္းလင္းသြားျခင္း ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ကို ယူဆရပါမယ္။ ဒီသေဘာပါပဲ။ က်ီးကန္း ေတာင္းေမွာက္သလို ေတာင္ေရာက္ ေျမာက္ေရာက္ေတာ့ မရပါဘူး။ ဒီေတာ့ မိမိယံုၾကည္ရာ ႏွစ္သက္ရာ ယူဆ၊ အားကိုးလိုက္တဲ့ စာအုပ္ဟာ မိမိအတြက္ ယံုၾကည္ရတဲ့ က်မ္းပါပဲ။

ဥပမာ... လူတစ္ေယာက္က ကၽြန္ေတာ့္ကို အခ်စ္ေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေဗဒင္လာေမးလို႔ ၾကာပြတ္ကတ္က်တဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ္က “ရန္ျဖစ္၊ စကားမ်ားမယ္” လို႔ ဆိုလိုက္ပါမယ္။ တကယ္လို႔ အဲလူက ကၽြန္ေတာ့္ကို မေမးဘဲနဲ႔ ဆရာမင္းသိခၤမူအတိုင္း ေဟာတဲ့လူဆီ သြားေမးတယ္ ဆိုပါေတာ့... အဲဒီအခါမွာ ၾကာပြတ္ကတ္ က်ခ်င္မွ က်ပါလိမ့္မယ္... ၿပီးေတာ့ ဟိုေဗဒင္ဆရာကလည္း “ခင္ဗ်ား အခ်စ္ေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ျငင္းခုန္ရမယ္” ဆိုၿပီး အနီးစပ္ဆံုးတူတဲ့အေျဖကို တျခားကတ္နဲ႔ ေျပာပါလိမ့္မယ္။ ဒါဟာ ကတ္ေဗဒင္ေတြရဲ႕ ႏွစ္လိုဖြယ္ရာ ေကာင္းတဲ့ အႏွစ္သာရ တစ္ခုပါ။ ဒါေၾကာင့္ ေလ့လာသူ၊ ေဟာေျပာသူေပၚ မူတည္ၿပီး ကတ္ေတြက်တာ ကြာျခားမွာ ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အေဟာေတြကေတာ့ အနီးစပ္ဆံုး တူညီမွာပါပဲ။

ဒါကို ေသခ်ာေအာင္ ထပ္ရွင္းရရင္ျဖင့္ ေဟာတဲ့သူ၊ ေဗဒင္ဆရာမွာ အျမဲတမ္း တိက်တဲ့ ဖြင့္ဆိုခ်က္ ရွိေနရမယ္လို႔ ဆိုလိုတာပါ။ တကယ္လို႔ ဖြင့္ဆိုခ်က္က A, B, C ဆိုၿပီး ၃ မ်ိဳးျဖစ္ေနတယ္ ဆိုရင္ ဘယ္လို ယူႏိုင္သလဲဆိုတဲ့ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ေတြက...

A
B
C
A + B
A + C
B + C
A + B + C

ဒီေတာ့ အဲဒီထဲက ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ရာ တစ္ခုခုကို ပံုေသသတ္မွတ္ၿပီး ယူဆထားရပါမယ္။ ဒီေန႔ A လို႔ ေဟာလိုက္၊ ေနာက္ရက္ B+C လို႔ ေဟာလိုက္ေတာ့ လုပ္လို႔ မရပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ တားေရာ့ ေဟာသင္တဲ့ ဆရာေတြ၊ စာအုပ္ေတြ အမ်ားစုက စာအုပ္တစ္အုပ္ထဲကို ပံုေသ ဆရာတင္ခိုင္းတာလို႔ ထင္ပါတယ္။ အေကာင္းဆံုးကေတာ့ A + B + C ေပါင္းစပ္ၿပီး အျဖစ္သင့္ဆံုး အေျဖကို ေရြးထုတ္ေဟာတာပါ။ အျဖစ္သင့္ဆံုးအေျဖကို ေရြးထုတ္ဖို႔အတြက္ ကပ္လ်က္၊ ပတ္ဝန္းက်င္က ကတ္ေတြနဲ႔ တြဲၿပီး အေျဖရွာလို႔ ရပါလိမ့္မယ္။ ဒီေတာ့ စသင္တဲ့လူအတြက္က စာအုပ္တစ္အုပ္တည္း ပံုေသဆိုေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းမွာ စာအုပ္မ်ားမ်ား ဖတ္ၿပီး ေပါင္းစပ္ ေဟာသင့္ပါတယ္။ မူကြဲေတြ မ်ားေလေလ ထည့္စဥ္းစား ေပါင္းစပ္ၿပီး ေဟာေလေလ ပိုၿပီး အေသးစိတ္တဲ့ ေကာက္ခ်က္ေတြကို ခ်ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

လီနိုမန္ နဲ႔ နကၡတ္ေဗဒင္ ဘယ္နည္းက သင္ရပုိလြယ္ကူ မယ္ထင္သလဲ။ လီနိုမန္ ကုိ နကၡတ္ေဗဒင္ နဲ႔ ယွဥ္ရင္ သူရဲ့အားသာခ်က္ နဲ႔ အားနည္းခ်က္က ဘာေတြလဲ။

ဝက္သားနဲ႔ အမဲသား ဘယ္ဟာျဖင့္ ပိုခ်က္ရ လြယ္မလဲ ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကိုေတာ့ ဝက္သားပဲ ခ်က္တတ္ၿပီး အမဲသားမခ်က္တတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ အေမာင္အုပ္စိုးက ေျဖဆိုဖို႔ ေခါင္းေရွာင္လိုက္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ ကုလားျပည္က အမဲသားကၽြမ္းက်င္ စားဖိုမွဴးေတြကေတာ့ ဝက္သားပါ ခ်က္တတ္တယ္လို႔ ေၾကြးေၾကာ္ထားေလေတာ့ သူတို႔ကို သြားေမးတာ အေကာင္းဆံုးျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။ အဲဒီလူေတြကေတာ့ နကၡတ္ေဗဒင္လည္း တြက္သလို တားေရာ့လည္း သူတို႔ရပါတယ္လို႔ ေျပာေနတဲ့လူေတြျဖစ္ပါတယ္။ သြားၿပီးေတာ့သာ ေမးၾကည့္လိုက္ပါေတာ့ဗ်ာ။

လီနိမန္နဲ႔ ျမန္မာနုိင္ငံမွာ စနစ္တက် ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ေဟာနုိင္တယ့္ သူေတြ႔ဘူးလား။ ရွိရင္ ေမးေကာေမးဘူးလား။ ေက်နပ္မွဳေကာ ရရဲ့လား။ လီနိမန္ နဲ႔ပက္သက္ျပီး ေတာ္ေတာ့္ကုိေမးဘူးလား။ ေမးခဲ့ရင္ ေက်နပ္အားရမႈရွိသလား။

လီေနာ္မန္အေၾကာင္းကို (ကၽြန္ေတာ္သိေလာက္) စာအုပ္ေရးတာ ျမန္မာျပည္မွာ ဆရာမင္းသိခၤ တစ္ေယာက္ပဲ ေတြ႕ဖူးပါတယ္။ သူ႔စာအုပ္ကလည္း လက္ေထာက္ေဗဒင္ စာအုပ္သာသာပဲ ရွိပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူကိုယ္တိုင္ေကာ အဲဒီကတ္ေတြနဲ႔ ေဟာသလား ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္က သူ႔အသိုင္းအဝိုင္းနဲ႔ သိပ္မပတ္သက္ေလေတာ့ မသိပါဘူး။ သူ႔ရဲ႕ စာအုပ္ကို ဖတ္ၿပီး ေဟာတဲ့သူေတာ့ ရွိေကာင္းရွိမွာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ေမးဖူးတဲ့ လီေနာ္မန္ ေဟာတဲ့သူ မရွိေသးပါဘူး။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မေက်နပ္လို႔ တြက္မၾကည့္ဖူးပါဘူး။

လီနိမန္၊ တားေရာ့နဲ႔ ပက္သက္ျပီး ေလ့လာ ခ်င္တယ့္သူေတြကုိ ဘယ္လိုမ်ား အကူအညီေပးနိုင္မလဲ။

ကၽြန္ေတာ့္ဘေလာ့ဂ္မွာ လီေနာ္မန္ေလ့လာလိုသူေတြအတြက္ အမ်ားႀကီး လမ္းညႊန္ထားပါတယ္။ အဲဒါေတြကို “လီေနာ္မန္” ဆိုၿပီး Category ခြဲထားတဲ့အထဲမွာ ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ ဆက္လက္ ၿပီးေတာ့လည္း ေဝမွ်သြားပါဦးမယ္။ သိလိုတာေတြ၊ မရွင္းလင္းတာေတြ ရွိခဲ့ရင္ ေမးလ္ကေန ေမးျမန္းႏိုင္ပါတယ္။ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ကူညီေပးမွာပါ။

လီနိမန္ နွင့္ တားေရာ့နဲ႔ ပက္သက္ျပီး ထဲထဲ၀င္၀င္ ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာမွဳမရိွဘဲ ထင္ရာျမင္ရာ ေလွ်ာက္ေျပာေနတယ့္ သူေတြကုိ ဘယ္လိုမ်ား စိတ္ရင္းေစတနာနဲ႔ အၾကံျပဳ လမ္းညႊန္ေပးခ်င္ပါသလဲ။

ကုလားျပည္ကေနလာၿပီး ဝက္သားတုတ္ထိုးေရာင္းခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ စာဖိုမွဴးေတြကို ျမင္တိုင္း ရယ္ခ်င္ပက္က်ိျဖစ္မိတာ အမွန္ပါ။ တစ္ခုပဲ ေျပာခ်င္တာပါ။ အရာအားလံုးဟာ ယံုၾကည္မႈေပၚ အေျခခံထားတယ္ ဆိုတာကို သိေစခ်င္ပါတယ္။ ယံုၾကည္မႈဆိုတာသာ မရွိရင္ ေဗဒင္ဆိုတဲ့ ပညာရပ္လည္း ရွိလာစရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး။

ယံုၾကည္မႈ ဆိုတာဟာ အထက္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာခဲ့တဲ့ ခံယူခ်က္ (Reference Point) နဲ႔လည္း သက္ဆိုင္ပါတယ္။ ေဗဒင္ေဟာတဲ့သူ၊ ဆရာတိုင္းမွာ ကိုယ္ပိုင္ ခံယူခ်က္တစ္ခုဆီ ရွိေနပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲလို ခံယူခ်က္ေတြ၊ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြကို ဘယ္သူကမွ ထင္သာျမင္သာ ႏွဖူးစည္းမွာ ေရးထိုးထားသလို ေျပာျပမေနတတ္ပါဘူး။ ပညာရွင္ ျဖစ္လာရင္၊ ပညာရွင္ ပီသစြာ ျပဳမူတယ္ဆိုရင္ ဒါကိုနားလည္ရပါမယ္၊ သိေနရပါမယ္။ သူတစ္ပါးရဲ႕ ခံယူခ်က္၊ ယံုၾကည္ခ်က္ စတာေတြကို မတိုက္ခိုက္ရပါဘူး။

လြန္ခဲ့တဲ့ ေလးငါးလ ပတ္ဝန္းက်င္တုန္းက ျမန္မာ့႐ိုးရာေဗဒင္ႏွင့္ နကၡတ္ဘေလာ့ဂ္မွာ ေရးေနတဲ့ ဆရာေတးေအးရိပ္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ တားေရာ့ သမားေတြကို ေမးခြန္းေတြလာေမးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ေမးခြန္းေမးလို႔ မရဘူး မဟုတ္ပါဘူး။ ေမးလို႔ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ဘေလာ့ဂ္ရဲ႕ ဆီေဘာက္စ္၊ ေကာ္မန္႔ေဘာက္စ္ စတာေတြကို တစ္ခုမွ ပိတ္မထားပါဘူး။ ခုခ်ိန္ထိပါ။

ဒါေပမယ့္ သူတစ္ပါးရဲ႕ ခံယူခ်က္ကို ထိပါးတဲ့ ေမးခြန္းမ်ိဳးကို ေမးတာကျဖင့္ ပညာရွင္ မပီသပါဘူးလို႔ ဆိုခ်င္တာပါ။ ဆရာေတးေအးရိပ္က ျမန္မာေဗဒင္ေလာကမွာ ဘယ္လို ခံယူခ်က္ေတြနဲ႔ ေဗဒင္ေဟာစား ေနတယ္ဆိုတာကို မသိေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ခံယူခ်က္ကို ထိပါးတာကိုေတာ့ လက္ခံလို႔ မရႏိုင္ပါဘူး။

ဥပမာေျပာျပပါမယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မမိုးသူတို႔က တားေရာ့၊ လီေနာ္မန္ စတာေတြကို တစ္ခ်ပ္တည္း ဆြဲၿပီး မေဟာတတ္ပါဘူး၊ ေဟာေလ့လည္း မရွိပါဘူး။ ဒါဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခံယူထား၊ ယံုၾကည္က်င့္သံုးေနတဲ့ နည္းစနစ္ပါ။ ဒါကို ရန္လာလုပ္ၿပီး တစ္ကတ္တည္း ေဟာလို႔မရဘူးလား၊ ေဟာတဲ့နည္း မရွိဘူးလားလို႔ ေမးတာက အင္မတန္မွ ပညာသည္ မဆန္တာလို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။

ဆရာကိုခ်မ္းေျမ့ဦးရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္မွာ ကိုခ်မ္းေျမ့ဦးက... “အမ်ိဳးသမီးမ်ား ဓမၼတာလာစဥ္ မေမးရပါဘူး” လို႔ ဆိုထားပါတယ္။ ဒါကိုလည္း ဆရာေတးေအးရိပ္က သြားၿပီးေတာ့ကာ... ေမးရင္ ဘာျဖစ္မလဲ စသည္ျဖင့္ ျပႆနာလုပ္ပါတယ္။ တကယ္က ပညာရွင္ ပီသစြာ ျပဳမူတတ္ရင္ ဒီလိုမ်ိဳးလုပ္တာဟာ အင္မတန္မွ ႐ိုင္းျပတဲ့အလုပ္လို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။

မရွင္းေသးရင္ ဥပမာတစ္ခု ထပ္ေျပာပါ့မယ္။ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းေဒသက ေလဆိပ္တစ္ခုမွာ ဗလီဦးထုပ္ေဆာင္းၿပီး ထမင္းစားေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ရွိတယ္ ဆိုပါေတာ့... ဒါကို ဆရာေတးက သြားၿပီး... “ခင္ဗ်ား... ဝက္သားနဲ႔ ထမင္းမစားဘူးလားဗ်၊ ဝက္ကလီစာနဲ႔ဆို ပိုေတာင္မွ အရသာ ရွိေသးတယ္ စားၾကည့္ပါလား...” အဲလိုသြားေမးတယ္ ဆိုရင္ ဘာျဖစ္မလဲ... ဒီသေဘာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ အဲလိုလူေတြကို ျမင္တိုင္း၊ ပညာစမ္းခ်င္လို႔ပါဆိုၿပီး လာေမးတဲ့ ပညာရွင္ဆိုတဲ့ လူေတြကို ေတြ႕တိုင္း ကၽြန္ေတာ္က ရယ္ခ်င္ပက္က်ိ ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုတာပါ။

ေမးခြန္းေမးလို႔ မရဘူးလားဆိုရင္ ေမးလို႔ ရပါတယ္။ တစ္ဘက္သားရဲ႕ ခံယူခ်က္ေတြ၊ ကာလံေဒသံေတြကို ေလ့လာၿပီးမွ ေမးသင့္တယ္လို႔ ဆိုခ်င္တာပါ။ မဟုတ္ရင္ေတာ့ “ပါးစပ္က... ပညာ၊ ပညာ၊ လက္က... အာပလာ၊ အာပလာ သာထြက္တဲ့ ပညာရွင္ေတြ” လို႔ မွတ္ခ်က္ျပဳရပါမယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ဘေလာ့ဂ္ေရးတာကလည္း ဘာပိုက္ဆံ၊ ဘာဆိုဘာမွ မရတာပါ။ သိတာေလးေတြကို အျခားသူေတြကို မွ်ေဝခ်င္လို႔ ဖန္တီးခဲ့တာပါ။ Donation ဆိုၿပီး ေရးထားတဲ့ အလွဴခံပံုးေလးကလည္း အေၾကြေစ့ ျပဳတ္က်သံေတာင္ မၾကားရပါဘူးဗ်ာ။ ဘာမွမရဘဲ တခါတခါ အကုသိုလ္မ်ားရတာကေတာ့ အေတာ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရပါတယ္။

ျမန္မာမွာ တားေရာ့ဆိုတာ ရွိပါသလား။ တခ်ိဳ႔ေတြက ျမန္မာတားေရာ့လို႔ ေျပာေနလို႔ပါ။ ေလ့လာသူေတြ အတြက္ စနစ္တက်ေလး ျဖစ္ေအာင္ေျဖေပးပါ။

ေဘာင္းဘီဆိုတာ ဘာလဲ၊ ပုဆိုးဆိုတာ ဘာလဲဆိုတာ လူတိုင္း ခြဲျခားသိပါတယ္ဗ်ာ။ တားေရာ့ဆိုတာဟာ ေမဂ်ာ ၂၂ ခ်ပ္ရွိရမယ္။ ဒါ့အျပင္ မိုင္နာ ၅၆ ခ်ပ္လည္း ပါခ်င္ပါမယ္။ အဲလိုျဖစ္မွ တားေရာ့လို႔ ေခၚရပါမယ္။ မဟုတ္ရင္ျဖင့္ တျခားဟာ ေခၚရပါမယ္။ လီေနာ္မန္က ၃၆ ခ်ပ္ရွိပါတယ္။ တားေရာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္က လီေနာ္မန္လို႔ပဲ ေခၚပါတယ္။ တားေရာ့လို႔ ပံုမွားမ႐ိုက္ပါဘူး။ လီေနာ္မန္ ေဟာတတ္တာကိုလည္း တားေရာ့ေဟာႏိုင္တယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ မေၾကြးေက်ာ္ပါဘူး။

စတိုင္ ေဘာင္းဘီ၊ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ၊ ညဝတ္ ေဘာင္းဘီ စသျဖင့္ ရွိပါတယ္။ ေဘာင္းဘီဆိုတာ ဘာဆိုတာ၊ ဘယ္လိုမ်ိဳးဆိုတာ... ကေလးက အစသိပါတယ္။ ပုဆိုးႀကီး ဝတ္လာၿပီး ဒါဟာ တို႔ျမန္မာ့႐ိုးရာ ေဘာင္းဘီလို႔ ေျပာတာကိုေတာ့ အူတက္ေအာင္အထိ ရယ္ခ်င္ပက္က်ိ ျဖစ္မိတာ အမွန္ပါ။ ဆရာမင္းသိခၤ ဖန္တီးထားတဲ့ တားေရာ့ ရွိပါတယ္။ အဲဒါက ေမဂ်ာ ၂၂ ခ်ပ္ပါတဲ့ တားေရာ့ပါ။ ျမန္မာဆန္ေအာင္ ျမန္မာပံုေတြနဲ႔ ဖန္တီးထားၿပီး ျမန္မာမႈ တားေရာ့လို႔ ဆိုထားပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္၊ ဆိုလို႔ရပါတယ္။ ျမန္မာမႈ တားေရာ့ပါ။ ေၾကာ္ျငာတာ မဟုတ္ပါဘူး သိခ်င္တဲ့လူေတြ ေလ့လာလို႔ ရေအာင္ ေျပာျပတာပါ။ ဒီလင့္ခ္မွာ ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။

http://mmtarotlenormand.blogspot.com/2010/07/blog-post_14.html

ေနာက္ဆံုးေမးခ်င္တာ ကေတာ့ ေဗဒင္ကုိ ယံုပါသလား။ ဘာေၾကာင့္ယံု၊ မယံု အေၾကာင္းအရင္းေလးနဲ႔ ေျပာပါနိဳင္မလား။

အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိ ယံုပါတယ္။ ေဗဒင္ဟာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကံတရားကို ေျပာျပႏိုင္တယ္ ဆိုတာကိုလည္း ယံုပါတယ္။ (ကၽြန္ေတာ့္ ကိုယ္ေတြ႕ေတြပါပဲ) ဒါေပမယ့္ ေဗဒင္ပညာရပ္ အားလံုးကိုေတာ့ အလံုးစံု မယံုပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ခံစားခ်က္၊ ခံယူခ်က္၊ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြနဲ႔ တိုက္ဆိုင္တာ၊ ရင္ဘတ္ျခင္း တူတာေတြဆိုရင္ လက္ခံပါတယ္။ ယံုၾကည္ပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခု ထပ္ေျပာခ်င္တာက ေဗဒင္ဆိုတာဟာ စနစ္တက် ေလ့လာသင္ယူသင့္တဲ့ ပညာျဖစ္ၿပီး လူေတြကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ အကူအညီေပးႏိုင္တဲ့ အသက္ေမြးမႈ ပညာတစ္ရပ္လို႔ ဆိုခ်င္တာပါ။ တတ္ေယာင္ကားေတြေၾကာင့္ ေဗဒင္ပညာဟာ လူလည္ပညာလိုလို၊ လူလိမ္ပညာလိုလို ျဖစ္ေနရတာပါ။ အသက္ေမြးမႈျဖစ္တဲ့အတြက္ တခ်ိဳ႕ေဗဒင္ဆရာေတြဟာ... ပညာရပ္ အစစ္အမွန္ကိုသံုးၿပီး၊ ေဟာတယ္၊ တြက္ခ်က္ေပးတယ္ ဆိုရင္ျဖင့္ ဉာဏ္ပူေဇာ္ခ ေပးရပါမယ္။ ေပးလည္း ေပးသင့္ပါတယ္။ ဒီလို ေငြေၾကးယူလိုက္တဲ့အတြက္... သူတို႔ဟာ လိမ္စားေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ပညာရပ္တစ္ခုနဲ႔ အသက္ေမြးေနတယ္ ဆိုတာကို သိေစခ်င္ပါတယ္။ ဒီလိုေဟာဖို႔အတြက္ အခ်ိန္ေတြ၊ ေငြေတြစေတးၿပီး ပညာရပ္ေတြကို ဆည္းပူးခဲ့ရတာပါ။

အျခားတစ္ဘက္မွာက ေဗဒင္ဆရာဟာ အသက္ေမြးမႈလို႔ အမည္ခံၿပီးလုပ္မယ္ဆိုရင္ တာဝန္ေက်ရမယ္လို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားေနာက္ ၆ လအတြင္း ခရီးထြက္ရမယ္လို႔ ေဟာလိုက္ၿပီး... ၆ လသာ ေက်ာ္သြားတယ္ ခရီးမထြက္ျဖစ္ဘူးဆိုရင္ ယူထားတဲ့ ေငြကို ျပန္အမ္းသင့္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ (ကၽြန္ေတာ့္ထင္ျမင္ ယူဆခ်က္ပါ) ဒီေတာ့... ေဗဒင္ပညာရွင္တိုင္း... ေဟာခန္းေရွ႕... ဘေလာ့ဂ္ေရွ႕မွာ “မမွန္ရင္ ေငြျပန္အမ္းတယ္” လို႔ ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ခ်ိတ္ထားတာမ်ိဳး ျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီလို ကိုယ့္ဘက္ကေန ခံယူခ်က္ မျပတ္သားဘဲနဲ႔ အခေၾကးေငြ၊ ဉာဏ္ပူေဇာ္ခယူၿပီး ေဗဒင္ေဟာမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ သူဟာ... ေဗဒင္ေမးသူေရာ ေဗဒင္ပညာကိုပါ လိမ္လည္ရာေရာက္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ေဗဒင္ကို အသက္ေမြးမႈတစ္ရပ္ တကယ္ပီသေစခ်င္ရင္ေတာ့ ေဗဒင္ဆရာေတြကလည္း ေဗဒင္ေမးသူေတြ စိတ္ေက်နပ္သည္အထိ ကိုယ္ေဟာတာကို ကိုယ္တာဝန္ ယူသင့္တယ္ လို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။